Zelfportret in brieven - Willem Wilmink - ebook

In 2013 is het alweer tien jaar geleden dat Willem Wilmink overleed, schrijver van prachtige poëzie voor kinderen en volwassenen, essayist, liedjesschrijver, verhalenverteller maar ook groot brievenschrijver. Legendarisch was zijn afkeer van de telefoon wie ooit getuige was van zijn woedeaanvallen als dat kreng weer afging, verbaast zich over de humorvolle melancholie die hem overviel zodra hij de pen weer ter hand nam. Vanaf zijn studententijd in Amsterdam stuurde Wilmink brieven aan zijn ouders en dwepende brieven aan hartsvriendinnen; in zijn latere carrière aan collega-auteurs en uitgevers, aan vrienden en bewonderaars en personen met wie hij iets uit te vechten had. In zijn brieven had Wilmink altijd het hart op de tong, ze gáán altijd ergens over. Wobke Wilmink-Klein en Vic van de Reijt stelden uit de rijke correspondentie een mooi chronologisch geordend brievenboek samen. Het boek is de ideale opmaat voor de biografie van Wilmink, waarvoor Elsbeth Etty de opdracht gekregen h…

Veel schrijvers onderzoeken hun jeugd in hun eerste boek, maar er zijn er maar weinig die hun kindertijd aan zo’n kritisch zelfonderzoek onderwierpen als James Joyce in zijn romandebuut Zelfportret van de kunstenaar als jonge man. In de nieuwe, weergaloze vertaling van Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes is dit meesterwerk weer zo fris als een eeuw geleden, toen het werd gepubliceerd. In zijn duizelingwekkende, experimentele stijl doet Joyce verslag van de coming of age van zijn alter ego Stephen Dedalus, een gevoelige en intelligente jongen die zich langzaam ontworstelt aan het verstikkende korset van kerk, familie en nationalisme. Bovenal is het een ode aan de grenzeloze verbeelding van de kunstenaar. Joyce’ genadeloze eerlijkheid werd indertijd als schokkend ervaren. Ondanks de voorspelling van een gevierd criticus dat Joyce nooit lezers zou krijgen als hij zijn toon niet zou matigen, groeide de roman uit tot een van de grootste klassiekers uit de twintigste eeuw.

Brieven in Urdu is een verzameling treffende en ontroerende vertellingen over mensen die migreren naar het Westen en hun familie die achterblijft in het Oosten. Met een feilloos oog voor detail schrijft Naema Tahir over thema's als verlies, eenzaamheid, heimwee en melancholie, maar ook over doorzettingsvermogen, heroïek, hoop en medemenselijkheid. Universele thema's, voor iedereen herkenbaar, die de situatie van de migrant werkelijk invoelbaar maken. Of het nu gaat over tweelingbroers die gescheiden worden als een van hen vertrekt naar Amerika, over een Hollands-Pakistaans meisje dat haar vakantie doorbrengt in Lahore om er Urdu te leren, of om een importbruid die in Rotterdam samenwoont met haar dominante schoonmoeder, Brieven in Urdu dringt diep door in de psyche van de migrant en vertelt hoe migratie de levens overhoopgooit van hen die het thuisland verlaten, maar ook van hun verwanten die achterblijven. Naema Tahir (1970) werd in Slough, Groot-Brittannië, geboren uit Pakistaanse ou…

In Romeinse brieven doet Antoine Bodar verslag van zijn vrijwillig en met vreugde gekozen ballingschap in de Eeuwige Stad. Sedert de zomer van 1998 verblijft hij in de hem toegewezen cel van het Pauselijke College Santa Maria dellAnima nabij Piazza Navona. Waarover schrijft de in Rome studerende priester? Over het eerbiedwaardige huis waar hij met andere priesters woont, over de zich herhalende pauselijke plechtigheden, over wee en wel van de Kerk universeel in verbinding met de Kerk locaal, over kleinigheden uit alledag en over grootheden van hier en elders cultureel, historisch en artistiek.