Wie is mijn echte moeder? - Lonneke van de Wouw - ebook

Een Nederlandse jonge vrouw staat in 1965 haar dochter af ter adoptie. De zwangerschap was niet gewenst en zij kan om verschillende redenen niet voor haar kindje zorgen. Dit is het verhaal van deze dochter, die van haar adoptieouders de naam Lonneke kreeg. Zes weken na haar geboorte komt Lonneke bij haar Nederlandse adoptieouders wonen. In dit boek neemt ze de lezers mee op de zoektocht naar haar beide moeders: haar biologische en haar adoptiemoeder. Haar relatie met hen beiden en de relatie tussen de moeders onderling. Haar biologische moeder wilde haar het liefst voor altijd geheim houden voor de directe omgeving. Zij zat vast in haar verdriet en sloot zich hierin op. Lonneke vond wel een weg om haar emoties te uiten en ze beschrijft hoe moeizaam en zwaar deze worsteling was. Hoe was het om zo lang verzwegen te worden voor haar biologische familie? Om te weten dat ze een zus en broer had die niet van haar bestaan wisten. Uiteindelijk staat ze niet meer achter de coulissen, maar in he…

Stiefmoeder zijn betekent vooral: heel veel vragen beantwoorden. `Hoe is dat dan? en `Is dat niet lastig? en `Voel je verschil met je eigen kind? en (altijd!) `Hoe is het contact met de echte moeder? Het zijn ook de vragen die mensen altijd stellen als ze horen dat Daniëlle de Groene stiefmoeder is. En altijd geeft Daniëlle een eerlijk antwoord: ze had geen idee waar ze aan begon toen ze stiefmoeder werd, en vertelt daar met smaak over.

Annemike van der Meiden (1959) werkte als dominee van de vrijzinnige Purmerkerk. Door de ogen van haar dochter Renske zien we allerlei situaties in het leven van een dominee en domineeskind. Het is boek is met veel humor maar ook ernst geschreven. Annemike werkte van 1982 tot 1992 voor het Albert Schweitzer Fonds in Amsterdam, studeerde theologie, verzorgde lezingen en preekbeurten door heel Nederland en schreef twee boeken.Van 1990 tot 2014 was zij dominee. Allereerst van een piepkleine NPB-gemeente in Amstelveen, later van de vrijzinnige Purmerkerk in de Purmer. Ook werkte zij enige jaren als geestelijk verzorger van mensen met een verstandelijke beperking. Annemike heeft twee, inmiddels volwassen kinderen: Renske en Jannes en is getrouwd met Marinus den Oudsten. Naast haar reguliere werk schreef zij verhalen voor Kind op Maandag, de Kandelaar en Verhalenverteller van de Vereniging Vrijzinnig Protestanten (VVP) en zit in de redactie van het blad Vrijzinnig van de VVP. Zij is volledig…

Joost Beekman, het alter ego van de schrijver, beschrijft hoe zijn moeder na een val haar arm breekt en een ongeplande reis door zorgland maakt. Hij schildert de aftakeling als een avontuur. In hilarische korte hoofdstukjes reist de lezer mee met de oude moeder, die nauwelijks weet wat haar overkomt, maar die monter het hele zorgtraject aflegt. Als in een roadmovie trekt een bonte stoet van dokters en zorgfunctionarissen, verpleegkundigen en verzorgsters, helpenden en maatschappelijk werksters voorbij. De verteller neemt de gelegenheid te baat om terug te blikken op het leven van zijn moeder, een vrouw die haar leven lang heeft geprobeerd om mensen te helpen, maar die nu zelf afhankelijk is geworden van hulp. Naast schrijver is Ernst Timmer ambulant begeleider in de gehandicaptenzorg. Voorheen schreef hij onder meer Zwarte ogen (2003) en De Noordzee opening (2010), die beide op de longlist van zowel de ako als de Libris Literatuurprijs stonden. Met de roman De stille omgang stond hij o…

Een fotograaf heeft zich een plaats verworven te midden van de culturele elite in Nederland. Hij is een veelgevraagd vakman, werkzaam voor glossy tijdschriften en toonaangevende week- en maandbladen. Zijn ouders, die vijfentwintig jaar geleden toen hij nog een kleine jongen was vanuit Marokko naar Nederland emigreerden, ziet hij nauwelijks. Daarin komt verandering als hij op een dag gebeld wordt door zijn vader, die hem dringend vraagt naar huis te komen. Zijn zieke moeder wil het familiefotoalbum zien. Dat album heeft zijn vader, met wie hij een zeer moeizame verhouding heeft, niet kunnen vinden. De fotograaf realiseert zich dat hij de ziekte van zijn moeder en haar al jarenlange stilzwijgen kan keren. Het fotoalbum is daarbij van het grootste belang, evenals de voorzichtige confrontatie met een uiterst trieste gebeurtenis die het gezin, nu al zo n twintig jaar geleden, voorgoed heeft ontwricht. De herbeleving van dat drama heeft verrassende gevolgen. Abdelkader Benali keert met De st…