Voor verdriet heeft niemand tijd - Monica Haak - ebook

In dit boekje hoort de lezer het lied klinken dat de kerk der eeuwen zingt over de heilsfeiten die God voor haar eeuwig behoud heeft verricht. Ze vormen het kloppende hart in haar geloofsbelijdenissen. Zo horen we het lied van het wonder van Kerst, van Goede Vrijdag, Pasen en Hemelvaart, maar ook van Pinksteren en ten slotte van de Wederkomst. Het is een boeiende ervaring om in de oude geloofsbelijdenissen dit liefdeslied zó te horen, dat je leert meezingen. Het boekje leent zich ervoor om het zelf stil te lezen. Tevens vormt het een mooi geschenk. Ook is het geschikt om in een kring te bespreken. Daarvoor reikt de auteur achter in het boekje gespreksvragen bij de zes hoofdstukjes aan.

Bonnie wordt opgevoed door haar jonge moeder, vader heeft het laten afweten toen hij hoorde dat zijn schoolvriendinnetje zwanger was. Het meisje heeft een sterke band met haar moeder, die een winkeltje in tweedehands kinderkleren heeft. Ze slapen in hetzelfde bed, doen samen de huishouding, ze zijn een soort twee-eenheid. Bonnies oma en overgrootmoeder, overoma, wonen in dezelfde straat. Ze groeit dus op in een vrouwenwereld. Geen wonder dat haar 'denkbeeldige vriendje', een soort alter ego, ook een meisje is. Deze mini-uitgave van Bonnie noemt zichzelf 'Niemand'. Een man komt in het leven van Bonnies moeder. Het meisje is helemaal overstuur. Ze wil die man niet.

Veertien dagen later deden Kimberly en ik onze eerste communie. Samen met ons waren er nog vier andere kinderen die beloofden dat hun zieltje voor eeuwig aan God zou toebehoren. Ik droeg een witte jurk met rode bolletjes en mijn haar was lang en gekruld. Ik vond mezelf het mooist. De andere meisjes – Kimberly inbegrepen – droegen kleren van jute. Dat was toen volop in de mode. Ik vond het maar niks. Alsof ze een aardappelzak droegen. Mijn jurk was veruit het duurst en ik zag hoe de mensen mij bekeken met ogen van hoe-kunnen-ze-zo'n-dure-jurk-betalen? Ik was toen heel trots op mijn mama. Zij gaf me veel meer dan andere moeders hun kinderen gaven. Armoede zit in Vlaanderen vaak verborgen achter anonieme gevels. Toch is het een harde realiteit voor een op de tien gezinnen. Ik ben iemand/niemand vertelt het unieke verhaal van Emilie en haar gezin. Zij slaagt erin om alles, van bij haar geboorte tot vandaag, 31 jaar later, neer te laten schrijven in een roman over haar leven. Een leven in e…

Samen naar de apies kijken, samen naar het strand en als je geluk had ging je samen naar de brand, samen op het ijs en met een sleetje in de sneeuw, leeuwentemmer spelen en m’n opa was de leeuw. Altijd als we samen waren hadden we plezier, stierenvechter spelen en m’n opa was de stier. In Niemand zo aardig voor mij staan de leukste columns, gedichten en verhalen voor wie iets liefs verdient.

Janette Oke beschrijft in dit derde boek (een vervolg op Langzaam ontluikt de liefde en Liefde zoekt nieuwe wegen), hoe Missie, de volwassen geworden dochter van Marty en Clark, met haar man Willy haar eigen weg zoekt in het Westen van Noord-Amerika. De tocht naar hun nieuwe ranch (we spreken hier over het midden van de vorige eeuw) gaat gepaard met veel hindernissen en nieuwe uitdagingen.