Vogelvrij - Kasper van Beek - ebook

Het rustige leven van Olaf wordt op zijn kop gezet wanneer hij een groene envelop tussen zijn post vindt. In de envelop zit een foto van hemzelf, lachend aan de oever van een bevroren meer, met zijn armen om de schouders van een andere man. Hij herkent deze man niet en heeft geen enkele herinnering aan het moment waarop de foto is genomen. Nergens lijkt hij antwoorden te kunnen vinden, maar zijn argwaan wordt gewekt als zijn familie zegt dat het vast een grap is en dat hij de foto maar moet vergeten. Samen met Mila, een collega die haar eigen redenen heeft om hem te helpen, begint Olaf aan een zoektocht naar de onbekende man op de foto. Het leidt hem van Amsterdam naar Helsinki, en de nachtmerries die Olaf in toenemende mate teisteren blijken verrassend dicht bij de waarheid te komen. Hoe meer Olaf en Mila ontdekken, hoe gevaarlijker de belagers worden die hen achtervolgen. Wie heeft de foto gestuurd en vooral: waarom?

Kasper van Royen is filosoof en schrijver. Ook is hij vader. Kasper is geen typische vader. Hij is sociaal onhandig, mensenschuw, weet zich geen houding te geven, praat nooit met onbekenden en verblijft het liefste alleen in zijn gedachten. Het verschonen van luiers en het verzinnen van verhaaltjes blijken Kasper prima af te gaan. Wat hem zwaarder valt zijn de vele situaties waarin hij buitenshuis terechtkomt. Van crèches en volle trams tot speeltuinen en Sinterklaasintochten, elke keer wordt hij weer geconfronteerd met zijn totale gebrek aan sociale handigheid. Ongewild zoekt Jan en alleman contact met hem wanneer hij met zijn dochter is, hij moet met andere ouders praatjes houden in de speeltuin, naar crèchefeesten en kinderverjaardagen. En hij wordt geacht een antwoord te hebben op opvoedkundige vragen en hierover mee te praten. Dit alles is voor een doorsnee ouder misschien even wennen, voor Kasper is niets ergers denkbaar. Maar voor zijn dochter doet hij alles. Annika gaat o…

En toen kwam Annika filosoof wordt vader Kasper van Royen is filosoof en schrijver. Ook is hij vader. Kasper is geen typische vader. Hij is sociaal onhandig, mensenschuw, weet zich geen houding te geven, praat nooit met onbekenden en verblijft het liefste alleen in zijn gedachten. Het verschonen van luiers en het verzinnen van verhaaltjes blijken Kasper prima af te gaan. Wat hem zwaarder valt zijn de vele situaties waarin hij buitenshuis terechtkomt. Van crèches en volle trams tot speeltuinen en Sinterklaasintochten, elke keer wordt hij weer geconfronteerd met zijn totale gebrek aan sociale handigheid. Ongewild zoekt Jan en alleman contact met hem wanneer hij met zijn dochter is, hij moet met andere ouders praatjes houden in de speeltuin, naar crèchefeesten en kinderverjaardagen. En hij wordt geacht een antwoord te hebben op opvoedkundige vragen en hierover mee te praten. Dit alles is voor een doorsnee ouder misschien even wennen, voor Kasper is niets ergers denkbaar. Maar voor zijn