Verloren in Berlijn - Marjolijn Uitzinger - ebook

Verloren in Berlijn Oost-Duitsland, 1987. Burgers worden bespied, opgepakt, veroordeeld in schijnprocessen. De staat dringt binnen in ieders privéleven. Het pasgeboren kindje van de jonge kapster Valentina wordt weggehaald voordat ze het heeft kunnen zien of aanraken. De volgende dag hoort ze dat de baby is gestorven. De jonge moeder is ontroostbaar. Meer dan twintig jaar later komt de twijfel. Is haar kind echt dood of hebben de dokters gelogen? Valentina gaat op zoek, maar wordt vermoord voordat ze de waarheid ontdekt. Journaliste Sam Coorenvaar en Andreas, de vader van het kind, nemen haar zoektocht over en stuiten op monsterlijke uitwassen van de heilstaat. Auteur: Marjolijn Uitzinger Uitgever: De Geus Druk: 1 Aantal pagina's: 288 Illustraties: Zonder illustraties Afmetingen: 216 x 136 x 23 mm Gewicht: 357 g

De jonge journaliste Sam Coorenvaar wordt door haar baas naar Berlijn gestuurd. Haar collega Jur werkt er al langer en maakt haar wegwijs in de hippe metropool. Ze ontdekt dat hij bezig is met een grote en opzienbarende primeur, maar aan dat onderzoek komt plots een einde als Jur met zijn auto verongelukt. Sam is nieuwsgierig en waagt zich in zijn voetsporen. Wanneer ze iets op het spoor komt, krijgt ze te maken met mensen die er geen belang bij hebben dat het Duitse Stasiverleden wordt opgerakeld.

Janis woont samen met de oude Frid boven op een berg, ver van de bewoonde wereld. Contact met andere mensen is verboden, want de wereld is veel te onveilig. Alleen Frid zelf daalt af en toe de berg af om voorraden in te slaan, en om de sierlijke lepels te verkopen die Janis uit hout snijdt. Maar dan keert Frid niet terug van een van zijn tochten. Het eten raakt op en Janis kan maar één ding doen: hij laadt wat spullen op de ezel Kiezel, roept de hond Luki en daalt de berg af. Langzamerhand komt hij erachter dat hij niet alleen op zoek moet naar Frid, maar ook naar iets nog belangrijkers: de waarheid.

Het lijkt zo simpel: een praatje maken op een receptie, op het werk bij de koffieautomaat, of in de kroeg. Maar voor veel andere mensen - maar liefst 90 procent - is praten over 'koetjes en kalfjes' niet altijd zo vanzelfsprekend. Zeker niet in een omgeving met veel onbekenden. Hoe begin ik? Wat als de ander geen zin heeft om met mij te praten? Ben ik wel interessant genoeg? Onmisbare vaardigheid In de manier waarop we tegenwoordig met elkaar omgaan en samenwerken, is een praatje kunnen maken een onmisbare vaardigheid. Degenen met de vlotste babbel krijgen vaak het meeste voor elkaar. Ze zijn soepeler in hun communicatie en beleven er daardoor ook meer plezier aan. Non-verbaal gedrag Marjolijn van Burik behandelt alle benodigde stappen van een praatje maken - contact leggen, praten, afronden en afscheid nemen - en besteedt aandacht aan de invloed van non-verbaal gedrag. Dit alles doet zij op een heel praktische wijze: met tips, oefeningen, voorbeelden en grappige, herkenbare cartoons. …

Logeren bij opa is altijd bijzonder. Soms begint hij met pannenkoeken bakken en kan dan niet meer stoppen. Er moet een varken aan te pas komen om alle pannenkoeken weg te werken. En dat varken krijgt natuurlijk ook een naam: Oma! Opa bewaart een geheime schat in een kist en op 1 april houdt hij een wedstrijd voor-de-gek-houden. En als hij op het dak klimt, durft hij niet meer naar beneden. Wat nu? In Mijn opa en ik en het varken Oma schrijft Marjolijn Hof ( Een kleine kans, Moeder nummer nul) over de grappige avonturen van een opa en zijn kleindochter. Om voor te lezen of om zelf te lezen vanaf een jaar of acht.