Reset! - Erik Jan Koedijk - ebook

Paul (34, bijna 35) heeft autisme. Iedereen spreekt zijn naam verkeerd uit ('Pauwl'). Hij woont in gezinsvervangend tehuis De Driemaster en gaat elk eerste weekend van de maand naar zijn moeder. In zijn woonkamer staat een terrarium met zijn baardagaam Wilfred. Hij werkt bij de plantsoenendienst en is stiekem verliefd op de veel jongere Carol. Op een ochtend is Wilfred zoek, moet Paul naar de wc maar ontbreekt de rust en de tijd ervoor, en in het stadhuis, waar Paul van het toilet gebruikmaakt omdat hij niet op de Dixi wil, zijn de bordjes van de dames- en heren-wc omgedraaid. Het is de opmaat naar onverdraaglijke verwarring. Wat die ochtend om 05.30 uur begon als een gewone, kalme dag, verandert in een kleine nachtmerrie. Pauwl is een realistische, ontroerende en humoristische vertelling over de beperkingen én verrijkingen van een leven met autisme.

's Avonds in bed besluit Hans een afscheidsbriefje te schrijven en zich voorgoed te verstoppen. Want hij is ontevreden. Over zijn naam, over zijn dunne, slappe haar en over zijn saaie ouders. Maar als hij hoort hoe zijn ouders en zus over hem praten terwijl een grote zoektocht op touw wordt gezet, maakt zijn ontevredenheid plaats voor schaamte. Wat hij zich ook afvraagt is: hoe moet hij nu weer tevoorschijn komen?

Sinds zijn debuut In menigten (2005) is Erik Jan Harmens een van de belangrijkste stemmen in de Nederlandstalige poëzie. Zijn gedichten zijn hard, liefdevol, geestig en compromisloos - zijn voordrachten legendarisch. Het grote publiek kent zijn werk sinds Hallo muur nu ook. Tien jaar na het debuut is het tijd om zijn dichterschap te vieren: In menigten, Underperformer, Gospels en Psalmen en Open mond in één band verzameld, aangevuld met een vuist vol gloednieuwe gedichten.

De vriendschap tussen Erik Jan Harmens en Ilja Leonard Pfeijffer is gebaseerd op hun compromisloosheid; hun liefde voor taal; het gevoel voor vuige humor; de totale inzet. Een klein jaar lang stuurden ze elkaar met sardonisch genoegen strofes, gaven voorzetten om elkaar vlak voor het inkoppen pootje te lichten. In Duetten klinken twee stemmen van geheel verschillende klankkleur die in onwaarschijnlijke samenzang een dringend lied zingen dat de wereld naar de ratsmodee gaat.

Een man praat tegen een muur over de jaren die achter hem liggen. Jaren waarin hij een burnout kreeg, een echtscheiding doormaakte, een vader en een aantal beste vrienden zag overlijden én een geloofwaardig antwoord moest vinden op een alcoholverslaving. Hallo, muur is een eerlijk, ontroerend en ook grappig verslag over dwalen, falen en blijven ademhalen, en een hart onder de riem voor mensen die een nieuw leven proberen op te bouwen nadat ze de bodem hebben bereikt.