Ons laatste oorlogje - John Jansen van Galen - ebook

`Wij laten ons door niemand onder de voet lopen! voegde minister Toxopeus Bobby Kennedy toe, toen deze in februari 1962 Den Haag bezocht om duidelijk te maken dat Nederland niet op Amerikas steun kon rekenen bij de verdediging van Nieuw-Guinea. Troepenschepen brachten `onze jongens naar de barre kusten van het hete gebiedsdeel, waar in het binnenland jeugdige bestuursambtenaren zwoegden om de Papoeas uit het stenen tijdperk op te voeden tot zelfbeschikking. In de jungle schuilden de Indonesische infiltranten die Nieuw-Guinea moesten bevrijden van het koloniale juk. De eerste slachtoffers vielen. Luns speelde blufpoker, de taal van Soekarno werd steeds krijgszuchtiger, en oorlog leek niet meer te vermijden. Op het nippertje maakte het akkoord van New York in augustus 1962 een einde aan de dreiging en aan alle illusies van de Papoeas. Aan de hand van tientallen gesprekken met politici, (ex-)militairen, bestuursambtenaren, Papoeas en anderen reconstrueerde John Jansen van Galen de dramati…

Voor altijd voor het laatst ‘Wat goed is, stijgt boven de etiketten uit,’ schreef De Morgen over Het moest maar eens gaan sneeuwen, het overrompelende poëziedebuut van Tjitske Jansen waarin ze als met de ogen van een kind keek naar haar ervaringen in heden en verleden. In Koerikoeloem beschreef ze haar persoonlijke geschiedenis in sprookjesachtige observaties. Ook Voor altijd voor het laatst heeft een persoonlijke inslag – maar nu drukt Tjitske Jansen zich uit in proza. Met scherpe blik en een even ontroerend als ontluisterend oog voor detail schetst ze een jeugd waarin grote keuzes gemaakt moeten worden. De opgroeiende vrouw die ze portretteert schaaft soms haar huid aan de werkelijkheid, waarin ze tastend maar kordaat haar weg zoekt. Auteur: Tjitske Jansen Uitgever: Querido Druk: 5 Aantal pagina's: 116 Illustraties: Zonder illustraties Afmetingen: 199 x 124 x 11 mm Gewicht: 135 g

‘Wat goed is, stijgt boven de etiketten uit,’ schreef De Morgen over Het moest maar eens gaan sneeuwen, het overrompelende poëziedebuut van Tjitske Jansen waarin ze als met de ogen van een kind keek naar haar ervaringen in heden en verleden. In Koerikoeloem beschreef ze haar persoonlijke geschiedenis in sprookjesachtige observaties. Ook Voor altijd voor het laatst heeft een persoonlijke inslag – maar nu drukt Tjitske Jansen zich uit in proza. Met scherpe blik en een even ontroerend als ontluisterend oog voor detail schetst ze een jeugd waarin grote keuzes gemaakt moeten worden. De opgroeiende vrouw die ze portretteert schaaft soms haar huid aan de werkelijkheid, waarin ze tastend maar kordaat haar weg zoekt.