OKI - Afval toner verzamelaar - 30000 pagina's

Gerrit Komrij kon zijn boeken oneindig schikken naar formaat, dikte, onderwerp, titel, kleur en geur. Nooit stelden ze hem teleur. Ze bleven eeuwig zijn begeerte wekken: `Als ik een boek zie ben ik verloren. Van kieskeurigheid, van beschaving is geen sprake. Hoe hoger de stapel des te beter. Komrij schreef schitterende essays over mooie boeken, lelijke boeken, onvindbare boeken, verzonken boeken, ideale boeken en blunderboeken. Zijn gulzige boekenliefde verkeerde, naarmate de stapels hem meer en meer boven het hoofd groeiden, ook wel eens in haar tegendeel: een grenzeloos verlangen naar de leegte. De witte muur. Hij droomde ervan zijn adembenemende bibliotheek te verkopen en opnieuw te beginnen. Het is er nooit van gekomen. `Het zou mijn dood zijn. Halfgod Verzamelaar bevat een nawoord van Onno Blom over Komrij s leesliefde en verzamelwoede, die leidden tot de Bibliotheek van de Sterren, vijftigduizend banden groot, die het Portugese Gebergte van de Sterren, waar Komrij vanuit zijn wer…

Gerrit Komrij kon zijn boeken oneindig schikken naar formaat, dikte, onderwerp, titel, kleur en geur. Nooit stelden ze hem teleur. Ze bleven eeuwig zijn begeerte wekken: Als ik een boek zie ben ik verloren. Van kieskeurigheid, van beschaving is geen sprake. Hoe hoger de stapel des te beter. Komrij schreef schitterende essays over mooie boeken, lelijke boeken, onvindbare boeken, verzonken boeken, ideale boeken en blunderboeken. Zijn gulzige boekenliefde verkeerde, naarmate de stapels hem meer en meer boven het hoofd groeiden, ook wel eens in haar tegendeel: een grenzeloos verlangen naar de leegte. De witte muur. Hij droomde ervan zijn adembenemende bibliotheek te verkopen en opnieuw te beginnen. Het is er nooit van gekomen. `Het zou mijn dood zijn. Halfgod Verzamelaar bevat een nawoord van Onno Blom over Komrij s leesliefde en verzamelwoede, die leidden tot de Bibliotheek van de Sterren, vijftigduizend banden groot, die het Portugese Gebergte van de Sterren, waar Komrij vanuit zijn …

Gedurende negentig procent van onze bestaansgeschiedenis leefden we autonoom, als man en vrouw gelijkwaardig, zonder rangorde en zonder persoonlijk bezit van land. Daarbij vereerden we vanaf de oude steentijd de aarde en haar kosmos als een almachtige en eeuwige goddelijke moeder van geboorte, leven en wedergeboorte. Deze sacrale en vreedzame moederculturen veranderden in het Midden-Oosten rond 3000 v.C. door de overgang naar grootschalige landbouw in hiërarchische vaderculturen, die de natuur en de vrouw ontheiligden en die de geschiedenis van onze oorspronkelijke moedercultuur uitwisten of verdraaiden. Deze vaderculturen lagen ten grondslag aan de ontwikkeling van het patriarchale christendom. Door christelijke invloed veronderstelde de westerse mens eeuwenlang dat de aarde voor hem geschapen was en dat hij die naar zijn goeddunken gebruiken kon. Die aanname is gebaseerd op een verkeerde en patriarchale uitleg van de Genesisteksten. De oorspronkelijke betekenis van Genesis komt ove…