Niemand weet waar ik ben - Julia Samuel, Elise G Lengkeek - ebook

'Prachtige verhalen. Van ontslag tot verliefdheid: ineens zijn mensen niet meer wie ze dachten dat ze waren.' - **** NRC Handelsblad 'Een verhelderende uitleg van het inzicht dat wij onszelf moeten leren begrijpen om werkelijk te genezen.' - Esther Perel Bijna iedereen vindt verandering moeilijk. En dat geldt zeker voor de grote gebeurtenissen die een leven bepalen: scheiding, verhuizing, ontslag, ziekte, pensioen, de dood. We hebben allemaal de neiging om daaroverheen te leven en zo snel mogelijk weer over te gaan tot de orde van de dag. We proberen instinctief verdriet te vermijden, maar het resultaat is vaak een zekere verarming. Hoe kun je dan het beste omgaan met de ingrijpende veranderingen in je leven? In dit verhelderende boek laat Julia Samuel aan de hand van tal van voorbeelden uit haar praktijk zien hoe je ze op zo'n manier het hoofd kunt bieden dat je er sterker uit komt. Van de vrouw die moet beslissen of ze haar man wil verlaten voor een jongere minnaar, tot de vader die …

Wat is verliefd zijn? Kun je beslissen: ik ben verliefd? Of overkomt het je? En als je verliefd bent, als je dénkt dat je het bent, maar je vriend valt tegen, wat doe je dan? Kun je van hem loskomen? Helen zit met dat probleem. Nico en zijn vrienden weten alles zogenaamd zo goed: homo's, heksen en buitenlanders zijn slecht volgens hen. Dus weg ermee. Als iedereen normaal zou doen, was er niets verkeerd. Maakt Helen het uit? Kom je ooit van een jongen af die denkt dat je zijn bezit bent? En als dat lukt, durf je dan later nog wel verliefd te zijn? Kun je ooit nog tegen een jongen zeggen: 'Ik heb altijd gedacht dat ik liefde kon wíllen. En nu, bij jou, als ik naar je kijk, als ik met je praat, voel ik: het gaat vanzelf. Liefde is net als ademen. Net als warm worden in de zon. Ik kijk naar je en word warm.'

'Haar boek is een ode aan het geleefde leven dat zijn sporen nalaat en de kern toont.' – Trouw 'Een bemoedigend boek.' – NRC ‘Wie ben ik als niemand kijkt?’ gaat over de rol van schoonheid en identiteit in het leven van vrouwen boven de veertig. Een van de dingen die vrouwen vanaf deze leeftijd vaak zeggen is ‘dat mannen steeds minder kijken’. Het verdwijnen van de male gaze opent nieuwe deuren en breekt oude concepten. Het geeft ruimte voor verwondering maar ook voor verdriet en verlies. In dit nieuwe boek probeert Liesbeth Woertman de fictie van het zelf en de rol van het vrouwenlichaam in de oudere levensfasen te doordenken. 'Wie ben ik als niemand kijkt is een boek dat je blik verruimt. Woertman combineert een autobiografische aanpak met recent sociaal-wetenschappelijk onderzoek. Ze kijkt met compassie naar de generaties vrouwen vóór haar en na haar. En naar zichzelf.' – De Bezieling

Veertien dagen later deden Kimberly en ik onze eerste communie. Samen met ons waren er nog vier andere kinderen die beloofden dat hun zieltje voor eeuwig aan God zou toebehoren. Ik droeg een witte jurk met rode bolletjes en mijn haar was lang en gekruld. Ik vond mezelf het mooist. De andere meisjes – Kimberly inbegrepen – droegen kleren van jute. Dat was toen volop in de mode. Ik vond het maar niks. Alsof ze een aardappelzak droegen. Mijn jurk was veruit het duurst en ik zag hoe de mensen mij bekeken met ogen van hoe-kunnen-ze-zo'n-dure-jurk-betalen? Ik was toen heel trots op mijn mama. Zij gaf me veel meer dan andere moeders hun kinderen gaven. Armoede zit in Vlaanderen vaak verborgen achter anonieme gevels. Toch is het een harde realiteit voor een op de tien gezinnen. Ik ben iemand/niemand vertelt het unieke verhaal van Emilie en haar gezin. Zij slaagt erin om alles, van bij haar geboorte tot vandaag, 31 jaar later, neer te laten schrijven in een roman over haar leven. Een leven in e…

Esmee Evenblij is een kundige, maar afstandelijke coassistent. Door haar manier van doen heeft ze weinig vrienden en leeft ze als een kluizenaar. Ze raakt overspannen en vertelt, voor ze het weet, alles aan haar nieuwe buurman Charles. Door zijn bemiddeling gaat ze helpen bij de opvang van gehandicapte kinderen in een tehuis op de Veluwe. Ze moet een moeizame weg bewandelen, die de ommekeer in haar leven betekent. Zou ze zich ook eindelijk durven openstellen voor de liefde? Julia Burgers-Drost (1938-2013) hield als geen ander van de zon en wist ook in al haar boeken de zon te laten schijnen. Deze romanschrijfster in hart en nieren schreef vele romantische, herkenbare en hartverwarmende verhalen.