Kamer in Oostende: roman

Eind jaren 1940, begin 1950 nodigde Gaston Duribreux, een vergeten Oostendse auteur, alle schrijvers van Dietsche Warande & Belfort uit in zijn Hôtel du Parc. Telkens in mei, vóór het toeristische seizoen, gedurende verschillende jaren. Op de legendarische DW B-weekends in Oostende ontstond een unieke samenhorigheid. Curatoren KOEN PEETERS & KOEN BROUCKE vroegen aan hedendaagse auteurs om een nieuwe tekst te schrijven over Oostende, zelfs de geest van de vroegere ontmoetingen terug op te roepen. 'Oostende is de beste muze die men zich wensen kan.' 'Hooggestemd en toch eenvoudig, zoals alle waarachtige poëzie.' Woorden van CHARLOTTE MUTSAERS, die in tekst en beeld feestelijk tot leven komen bij PETER VERHELST, PETER HOLVOET-HANSSEN, ELS SNICK, BERNARD DEWULF, TOM SINTOBIN, STEFAAN PENNYNCK, KOEN PEETERS, ERIC DE KUYPER, KOEN VAN SYNGHEL, CHARLOTTE VAN DEN BROECK, GUINEVERE CLAEYS, MAARTEN INGHELS, JELLE VAN RIET, PASCAL VERBEKEN, HENDRIK TRATSAERT, BART VAN LOO, PATRICK BASSANT, HEDWIG …

Kamer in Oostende Een schrijver vertelt over zijn jarenlange vriendschap met een schilder. Telkens ontmoeten ze elkaar in Oostende, waar ze allebei ooit de liefde van hun leven gevonden hebben. Ze lopen rond in de Stad aan Zee met haar roekeloze talent voor toerisme, fameuze kunstenaars en het zilveren Noordzeelicht. Ze spreken af in hotels, flaneren, dwalen tussen de Oostendenaars. Ze vertoeven in het gezelschap van vissers, Congolezen, tragische architecten, Snoek en Claus, Spilliaert en Ensor. En vrouwen. De schrijver en de schilder zijn nieuwsgierig, soms opdringerig, nooit onbeschoft. Ze ontwikkelen een ironische onderzoeksmethode, het perspectivisme, op zoek naar de Onvoltooid Oostendse Tijd. Niets blijkt dan nog toevallig. In hun ontmoetingen ontdekken ze hoe ze op zeldzame, kostbare, melancholische momenten door elkaars ogen kunnen kijken. Zelfs diep terug in de tijd. Met Kamer in Oostende brengt stilist Peeters een even fijnzinnig als ontroerend boek. Auteur: Koen

De zeventienjarige hoofdfiguur Blok, die in het centrum staat van Een weekend in Oostende, is heel zwijgzaam, maar hij krijgt ongevraagd tientallen verhalen op zich af. Soms voegt Brakman verhalen in verhalen in verhalen, waardoor je met recht kunt zeggen dat het vertellen zelf in Een weekend in Oostende tot thema wordt. Een ander thema, kenmerkend voor Brakman, is dat van het verlangen: Blok is arm, zijn vriend Camonier is rijk, Blok wil die andere wereld binnengaan, maar wordt daar een eigenaardige jongen gevonden. Zijn verlangen geldt de moeder van Camonier, een operazangeres, die hij alleen maar heeft horen zingen, nog nooit heeft gezien. Hij reist zelfs voor haar naar Oostende en ook daar loopt hij haar mis, wat wel goed is, want een ideaal moet onbereikbaar blijven. Verschillende resonanties in de rest van de tekst wijzen op het centrale belang van dit verlangen naar de moeder: bijvoorbeeld een schitterend verhaal over een soldaat die beweert (niet alleen mét maar ook) ín de ko…

zie de mens zie de schrijver de dichter die drinkt tot hij schrijft maar soms zat de blues niet meer in zijn lijf zie de huisman de family man als in een sitcom met uitzicht op de tuin waar speelgoedgrasmaaiers zijn kunstgras maaien zie de mens zie hem lopen in zijn hand als bvo'tje zijn hart zijn hart dat breekt doorbreekt de sleur zie hem bij zijn eindbestemming daar de karaokebar daar waar god en de duivel tegen elkaar staan te schurken als tieners op een schoolfeest daar zingt hij van het leven zingt hij van de lust daar zingt hij levenslust

Dit is een verhaal over Evangeliërs. Een naam die de verteller gebruikt voor de evangelisch christenen waartussen hij opgroeit. Over hun gewoontes, hun woorden, hun bijeenkomsten en over de manier waarop hij uiteindelijk afscheid neemt van die wereld. Maar het is ook een verhaal over hoe hij de deur naar religie niet helemaal dicht kan gooien. Over de leegte die volgt op het verlaten van die kerk. Het afscheid is daarom ook niet definitief. Hij besluit een slag om de arm te houden en maakt een dealtje met God. Als kind op de basisschool had hij eens een verhaaltje geschreven over een nar en een koning. De koning riep altijd heel hard 'Hagelslag!' wanneer hij de nar nodig had. Hij vraagt God om het heel hard hagelslag te laten regenen. Wanneer dat zou gebeuren zou hij weer nar worden aan het hof van de koning, zou hij weer toegewijd in God gaan geloven. Daar wacht hij op. Tot hij terug gaat naar de drempel van de kerk om het daar te zoeken. En dan ontdekt dat hij misschien wel wacht om …

Een jonge student uit een eenvoudig milieu, is erg ambitieus. Sterk geïnteresseerd in de politiek wordt hij op 18 jarige leeftijd lid van de PvdA. Hij is bang voor zijn ontluikende homoseksuele gevoelens. Buiten een eenmalige opwindende seksuele ervaring in zijn pubertijd, die een grote indruk op hem maakte, lukt het hem om lang in de kast te blijven. Pas rond zijn veertigste hakt hij de knoop door en kiest voor zijn pas veroverde vriend. In zijn tijd als dienstplichtig reserve-officier wordt hij voortdurend aan verleidingen blootgesteld, maar hij bezwijkt er niet voor. Hij trouwt toch uit liefde en om dat het zo hoort met een goede studievriendin, maar van de intieme momenten kan hij niet genieten. Ze krijgen twee kinderen, een dochter en een zoon. Hij wordt leraar aardrijkskunde aan de opleiding voor onderwijzers in Alkmaar. In die plaats wordt hij ook echt politiek actief: eerst als raadslid, daarna als wethouder. Zijn onrust duurt echter voort, zijn twijfel over de houdbaarheid van…

Wie droomt van een sabbatical, een carrièreswitch of van een baan in de bergen, moet dit boek beslist lezen. De toen 28-jarige Laura Münzberg-Slagter (Dokkum, 1986) emigreert in 2015 naar de voor haar onbekende Alpen. Van de ene op de andere dag neemt ze als jonge vrouw met een gezin en zonder horeca-ervaring, een berghut op 1620 meter hoogte met vijftig slaapplaatsen over. In dit boek beschrijft Laura met de nodige zelfspot en levendigheid haar eerste ervaringen als Hüttenwirtin (huttenwaard) en de vele nieuwe opgaven en vooroordelen waar ze zich mee geconfronteerd ziet op de berghut in Oostenrijk. De combinatie van Hüttenwirtin, echtgenote en het moederschap brengt Laura vaak aan haar grenzen, maar inmiddels is haar berghut, zonder bedrijfsplan en na de nodige hobbels, een succesverhaal. Maar of dit ook zo blijft? Wie droomt van een sabbatical, een carrièreswitch of van een baan in de bergen, moet dit boek beslist lezen.