Ik wacht - - ebook

Als een 13 jarige kleine meid door een verkeerde beslissing in een wereld terecht komt waarvan ze zelf nog niet het besef had dat die bestond, gaat het de verkeerde kant op. Door te zwijgen over wat haar is overkomen, is daardoor voor de dader de weg vrij om te doen en laten met haar wat hij wil. Als in een slechte film beland ze van het één in het ander. Ze staat er alleen voor, ze moet overleven. Het verhaal is verteld, het is openbaar. Lotte verteld haar waargebeurde levensverhaal zonder iets terug te houden, hard, direct en zonder het mooier te maken, zoals zij dit heeft beleefd en waar ze nu als volwassen vrouw mee moet leren omgaan. Door haar verhaal publiekelijk te maken hoopt ze dat mensen gaan beseffen dat bij seksueel misbruik alles wat word verteld maar het topje van de ijsberg is. Dit zijn de gedachten van een dertienjarig meisje die voor de rest van haar leven is beschadigd, die te hard voor zichzelf is geweest door alles te willen vergeten. Jaren lang roofbouw gepleegd op…

Flinx zei: `Zie je soms wat eigenaardigs aan het topje van die toren? Dendarm staarde omhoog en lachte zenuwachtig.`Nou, het is net of er een draak opzit, hè? Alleen, als je zo'n beetje goed ernaar kijkt, zie je wel dat het gewoon schaduwen en plukken klimop en zo zijn. Flinx probeerde het. `Nietes, zei hij. `Ziet er nog steeds uit als een draak. Een hele grote. Met al hun occult gestuntel lukt het de Unieke en Hoogstverheven Loge van Verhelderde Mannenbroeders om een enorme draak op te roepen. Die willen ze inzetten om van de grote stad Ankh-Meurbork weer een grootse stad te maken. Maar als de hete drakenadem de hele stad in de as dreigt te leggen moeten Kaptein Flinx en zijn prachtkerels, onder wie nu ook Veldwachter Biet en de Bibliothecaris (onbezoldigd), weer uitkomst brengen. Met Braverd Bingel Vederstien, het mascottedraakje van de Wacht.

Ontroerende en humoristische roman over een vader die probeert de generatie van zijn puberzoon te begrijpen en te doorgronden. Ik denk aan hoe makkelijk het was om van je te houden toen je klein was. Aan hoe moeilijk dat nu is, nu onze posturen gelijk zijn, nu jouw stem op de mijne lijkt en dus aanspraak maakt op dezelfde klanken en volumes, nu de ruimte die wordt ingenomen door onze lichamen dezelfde is. In een sublieme en fijnzinnige stijl beschrijft Michele Serra de verschillen tussen de werelden van ouderen en jongeren en kijkt met een mengeling van woede, liefde en melancholie naar zijn zoon, die zich steeds meer van hem lijkt te vervreemden. Michele Serra schrijft met de toewijding van een vader, de geest van een moralist en de scherpe tong van een komiek en heeft met Wacht op mij! een klein monument opgericht voor een generatie die de onverschilligheid omarmt lijkt te hebben. 'Wacht op mij! is een roman waarin de gebruikelijke tedere ironie en satirische kracht van Michele …