Ik droom mij Europa - Antoine Bodar - ebook

In Romeinse brieven doet Antoine Bodar verslag van zijn vrijwillig en met vreugde gekozen ballingschap in de Eeuwige Stad. Sedert de zomer van 1998 verblijft hij in de hem toegewezen cel van het Pauselijke College Santa Maria dellAnima nabij Piazza Navona. Waarover schrijft de in Rome studerende priester? Over het eerbiedwaardige huis waar hij met andere priesters woont, over de zich herhalende pauselijke plechtigheden, over wee en wel van de Kerk universeel in verbinding met de Kerk locaal, over kleinigheden uit alledag en over grootheden van hier en elders cultureel, historisch en artistiek.

Wie had gemeend dat Antoine Bodar in navolging van Victor Hugo's Quasimodo nog eens klokkenluider zou worden - van Sint Jan? Zijn Esmeralda is de heilige Kerk. Maar wie is zijn Frollo? Waarom heeft Bodar zich niet rustig op het Bossche kussen gevlijd en zich vermeid in kringen en clubs van de Hertogstad? Waarom heeft hij klokken van Sint Jan geluid? Was hij zo onnozel niet te bevroeden dat hij daarmee de Bourgondische levensstijl zou verstoren? Wekken niet klokken in lange traditie tot wakker worden om waakzaam te zijn en te bidden? En mag niet elke luider zich in klingelen van de klepel gelukkig prijzen aldus porder te zijn? Wat bedoelt de klokkenluider met 'armlastige hovaardij'? En waarom heet locaal 2003 'het jaar van Bodar'? Heeft het monster van 's-Hertogenbosch zijn geboorte-oord met weemoed verlaten of heeft hij het vaderstedelijke stof fier van de schoenen geklopt? Wee en wel van de zwervende plebaan van een jaar de Romeinse Amsterdammer of de Amsterdamse Romein die terugspoor…