Hoe verliefd is de lezer? - Doeschka Meijsing - ebook

Doeschka Meijsing was niet alleen een fervent lezer, ze ging vanaf haar puberjaren ook bijna wekelijks naar de film, een museum of een theater. Van wat ze zag en hoorde deed ze aanvankelijk alleen verslag in de dagboeken die ze decennialang bijhield, later publiceerde ze erover in onder meer Vrij Nederland, Elsevier, De Revisor en De Groene Amsterdammer. Ze legde zichzelf geen enkele beperking op en schreef over werkelijk alles wat ze mooi vond: van Shakespeare tot Kuifje, van Johan Fabricius tot Rudy Kousbroek en van Marcello Mastroianni tot Sophia Loren. Xandra Schutte, Doeschka Meijsings partner en hoofdredacteur van De Groene Amsterdammer, selecteerde de beste beschouwingen en leidde ze in.

Robinson is zeventien jaar en gaat naar een nieuwe school. Het jaar begint vol verwachtingen, maar Robinson lijdt onder de alomtegenwoordigheid van haar moeder en verlangt naar haar vader, een zeekapitein. Als die uiteindelijk naar huis komt krijgt hij een affaire met de lerares Duits op wie Robinson verliefd is. Zo eindigt het jaar voor Robinson in absolute eenzaamheid en isolement.

Vuur en zijde lijkt in de verte op het verslag van een driehoeksverhouding: er is een vrouw, die is bij een verkeersongeluk omgekomen, en de tweepersonen die haar het naast gestaan hebben worden 'vijf jaar later' gedurende korte tijd gevolgd, ze zijn hoofdpersonen van de twee grote hoofdstukken waar Vuur en zijde uit bestaat, de een is naar de ander op weg, en ze kunnen geen van beiden nalaten vrijwel ieder ogenblik aan de gestorvene te denken, alsof die niet alleen het belangrijkste in hun leven is geweest, maar alsof die dat nog steeds is.

100% chemie 100% chemie is een kleine familiekroniek, geschreven via de achterdeur. Als de ik-persoon haar moeder probeert te betrappen op het verleden loopt zij telkens stuk op een 'hoe kom je daar nu bij?'. De moeder is de belangrijkste bron van informatie, maar als een onbetrouwbare douanier bewaakt ze de grens van heden en verleden. Het hoedenatelier van de overgrootmoeder, de scheldende papegaai van de Duitse overgrootvader (als de 'arme Pfiffikus' een begrip in de familie) en de oom die op de emmer werd geboren, ze zijn haar tussen neus en lippen door ontglipt. Meijsing probeert zich in te leven in een moeder die in 1934 als kind uit Duitsland naar Nederland kwam. In tintelend proza weet zij uiteindelijk heden en verleden te vangen. Auteur: Doeschka Meijsing Uitgever: Querido Druk: 7 Illustraties: Met illustraties Afmetingen: 200 x 124 x 15 mm Gewicht: 202 g

In Over de liefde wordt een vrouw verlaten: haar derde lange liefdesrelatie is stukgelopen, zonder dat zij een idee heeft waardoor, door wie of waarom. Voor de zoveelste keer in haar leven is zij alleen, in de steek gelaten, op de rand van een depressie. Dan overkomt haar een ernstig ongeluk, waaraan ze een gaatje in haar geheugen overhoudt: hoe gebeurde dat ongeluk? De zoektocht naar wat de hersenen voor haar versluierd willen houden, leidt haar terug naar haar jeugd, toen ze voor de allereerste keer verliefd was.

‘Eén week ligt tussen Kerstmis en Nieuwjaar. Toen Provenier uit de nachtmis in de San Michele kwam, was het al maandag, feestdag of niet de wreedste ochtend van de week. Wanneer de week opnieuw begon, zou ook het jaar opnieuw beginnen. Hij had gedacht: ben ik de donkere dagen voor Kerstmis eenmaal door, dan gaat het verder wel. De maan zal wassen om de duisternis een waas van zilver terug te geven over het land: velden, heuvels, met hier en daar een rij cipressen voor een villa. Hij zou opnieuw contact krijgen met de natuur en niet meer bevreesd zijn voor het langzame proces van achteruitgang en verval. Dit was een tijd van hoop: vanaf de kaarsen in de kerk die nu was leeggestroomd, de belichting van de torens en de muren van de stad, tot aan de opgetuigde bomen voor de villa’s verderop – de boodschap was bekend. Maar goede wil alleen was niet genoeg, daaraan had het hem toch nooit ontbroken. Hij was niet meer van goede wil, en kwade kon hij ook niet opbrengen: zijn wilskracht was …