God is dood, Cruijff niet - Tijdschrift Hard Gras - ebook

Het jaar 2018 gaf ons een prachtig WK. We zagen de geboorte van een superster: Mbappé, een fantasierijk Belgisch elftal met Hazard, Lukaku en Kevin de Bruyne. De mooiste verlengingen en penalty shoot-outs, de weergaloze Modric, wedstrijden om niet te vergeten als Mexico-Duitsland, België-Japan, Spanje-Portugal en Frankrijk-Argentinië. En niet te vergeten: de mooiste finale sinds 1986. Het toernooi smeekte om een special van Hard gras, het dagboek-nummer van het WK 2018. Ook hierin ontpoppen zich stilisten a la De Bruyne. Van Ivo Victoria wisten we het al, in Johan de Boose vinden we een schrijver van een Nederlands dat sprankelt als een rush van Mbappé. En dan de vrouwen. Echte, niet gesubsidieerde, wel opgemaakte vrouwen als Janneke van der Horst, Stephanie Hoogenberk en Melle Maré. Zij kunnen schrijven zonder met hun ogen te knipperen.

José Mário dos Santos Mourinho Félix, kortweg José Mourinho. Geen enkele trainer wordt zo zeer verguisd als verafgood als deze oefenmeester. ‘The special one’ reeg in het verleden overwinning na overwinning aaneen, maar bij Manchester United lijkt er zand in de raderen gekomen in de methode-Mourinho. In het coververhaal van Hard gras 123 waagt Sam Planting zich aan een diepgravende analyse. Stephanie Hoogenberk observeerde in de tussentijd de laatste ontwikkelingen bij de Oranje Leeuwinnen op weg naar de glorende wereldtitel. Zeger van Herwaarden onderzocht het verschil in ontwikkeling tussen jeugdspelers die vanaf de kant kapot worden gecoacht en zij die van de trainer hun gang mogen gaan, zoals bijvoorbeeld Ruben Kluivert en Maxim Gullit. Behalve de toekomst, komt het verleden aan bod in het artikel van Rob van Vuure over het samenstellen van een kalender geheel gewijd aan Abe Lenstra. Deze voetballer wordt in Friesland beschouwd als ‘groter dan Cruijff’.

Hard gras nummer 120 staat in het teken van niemand minder dan Cristiano Ronaldo; in 2008, 2013, 2014, 2016 en 2017 verkozen tot de beste speler ter wereld. Geen enkele voetballer is zo geliefd én verguisd als de drieëndertigjarige Portugese topspits van Real Madrid. Hij groeide op op Madeira als zoon van moeder Dolores dos Santos, kokkin van beroep, en vader Dinis Aveiro, een alcoholistische tuinman die zijn verslaving bekostigde met de verkoop van voetbalshirts. Ronaldo was hun ongewenste kind. Op zijn twaalfde werd hij aangenomen bij de jeugdopleiding van Sporting Lissabon. In 2002 – hij was zeventien – maakt hij zijn debuut als prof. De rest is geschiedenis. In 2003 kwam hij in de selectie van Manchester United terecht en in 2009 maakt hij furore in Spanje, met in zijn kielzog zijn eeuwige concurrent om de titel ‘beste van de wereld’: Lionel Messi. Een verhaal van ‘zero’ tot ‘hero’ dus – daarom al jaren een troetelkind van de redactie van Hard gras.

Hard gras is al 20 jaar het voetbaltijdschrift voor lezers. Ter gelegenheid van dit jubileum selecteerden Henk Spaan, Matthijs van Nieuwkerk en Hugo Borst de meest aangrijpende, hilarische en tegendraadse verhalen van de afgelopen jaren. Grote namen van het eerste uur ontbreken niet: Herman Koch vertelt hoe zijn liefde voor de bal is ontstaan, Anna Enquist schrijft over het meisje in de kleedkamer en P.F. Thomese creëert een getroebleerd leven van Gerd Muller in de vs. `Het beste uit 20 jaar Hard gras bevat ook verhalen van andere literaire auteurs, die eenmalig een verrassend uitstapje hebben gemaakt naar het onderwerp voetbal, zoals Herman Brusselmans, Ivo Victoria en Peter Buwalda. Deze en vele andere memorabele bijdragen tonen wat een prachtige verhalen Hard gras in 20 jaar heeft voortgebracht.

Hard gras 130 - februari 2020 Een bomvolle Hard gras, deze eerste van 2020. Met bijdragen van Daan Heerma van Voss, Edwin Schoon, Femke van der Laan, Simon Kuper, Niek Pas, Judith Spiegel, Theun de Winter en Carolina Trujillo. Vergelijken of klasseren is soms vervelend, zeker in de literatuur. Wie is beter: Hemingway of Fitzgerald, is onbeantwoordbaar. Zo ook de vraag: is dit verhaal van Trujillo in Hard gras 130, het beste wat ze voor ons heeft geschreven? Steengoed, is dat genoeg? Hetzelfde geldt voor het verbluffende literaire debuut van Femke van der Laan. Judith Spiegel bezocht voor de derde keer namens Hard gras het oliestaatje Qatar. Ze constateerde dat Qatar nog niet helemaal klaar is voor het WK. Simon Kuper sprak met tientallen beleidsbepalers, trainers en opleiders wat heeft geleid tot dit hoofdstuk over de jeugdopleiding van Barcelona. Het lijkt alsof nu de club voor ongelimiteerde bedragen voetballers koopt, de stroom aan toptalent opdroogt. ‘Zelfs Barça B is