Gedichten van de broer van Roos - Tim Hofman - ebook

Gedichten van een zoeker zoekt en gij zult niet vinden De schrijver is sinds 1978 zoekende geweest, naar wie of wat hij werkelijk is. Eerst bij de School voor Praktische Filosofie en sinds 1992, toen hij zijn vrouw Hansje ontmoette, bij verschillende verlichte meesters, zoals Alexander Smit, Douwe Tiemersma, Jivanjili en Djihi. Bij al deze meesters zijn er ervaringen geweest van stilte, helderheid, leegte of liefde. Vooral de jaren bij Douwe hebben geresulteerd in een aantal diepgaande ervaringen, die naar aanleiding van een suggestie van Douwe in een soort gedichtvorm zijn verwoord. De schrijver is werkzaam geweest in de automatisering en geeft sinds 2003 les in Kundalini Yoga. Auteur: Wouter Koert Uitgever: Brave New Books Druk: 1 Aantal pagina's: 85 Illustraties: Met illustraties Afmetingen: 215 x 135 x 6 mm Gewicht: 115 g

In 1917 dichtte Wilfred Owen: `The old Lie: Dulce et decorum est/ Pro patria mori Het is een leugen dat het goed en gepast zou zijn voor je vaderland te sterven. Dat is ons beeld van de Eerste Wereldoorlog: een zinloze slachtpartij. Niet iedereen voelde dat toen zo aan. Overal ter wereld reageerden dichters op het conflict. Hun gedichten ontploften op de pagina of probeerden in klassieke vormen de chaos te bedwingen. In deze bloemlezing worden de 100 beste gedichten uit de Grote Oorlog samengebracht. Naast de bekende war poets als Rupert Brooke en Siegfried Sassoon zijn ook Nobelprijswinnaars Rabin dra nath Tagore en W.B. Yeats opgenomen en Nederlandse dichters als Herman Gorter en Paul van Ostaijen. Boegbeelden van de internationale avant-garde Guillaume Apollinaire en Vladimir Majakovski staan naast reuzen uit de moderne poëzie als Rainer Maria Rilke en Anna Achmatova. Samen geven ze een aangrijpend en rijk geschakeerd beeld van een oorlog die ons blijvend bezighoudt.

In dit dichtbundeltje probeert de auteur de beelden van Hella de Jonge om te zetten in woorden.

Afval Elk leven is tot losse levensdagen van rommelsagen uit elkaar geslagen en alle daden slechts tot speelballaden, de goede meest wat slechter dan de kwade. En hoeveel moeite valt nog te besparen, nog hoeveel jaren, hoeveel grijze haren? Laat mij niet merken dat ik aan kan sterken door werken, des te langer moet ik werken. Want daarna rot ik onder toezicht van mijn vrienden, hun bloemen ziende die ik niet verdiende. Is er geen andere dooie om zo te bestrooien? Als mij Uw bladluis bijt kan ik niet vlooien. Wie stilhoudt wordt bang en verbaasd en ziet zijn naasten langs zich haasten; geen graf, o Heer! leg mij maar neer dwars op de stroom van het verkeer.