Enige reizen dienden niet ter zake - Hellema - ebook

Heeft de tijd zich uit het leven van Ivar Klèm teruggetrokken zoals bij eb de zee zich terugtrekt van het strand, of spelen hier andere dingen? kan hij het weerkerend getij van zijn herinneringen vertrouwen? En wie heeft hem hier in deze quarantaine van de dood geplaatst? Is hij een patiënt of een gevangene? En wij, wat zijn wijzelf? Een grimmig en ontroerend verhaal, waarin de komende tijd van het grote vergeten zichtbaar wordt. Aart van Zoest in Ons Erfdeel,/i>: 'Iemand heeft eens beweerd dat een boek de moeite waard is wanneer je het na lezing onmiddellijk wilt herlezen. Hellema's ,De maan van de vorige avond is zo'n boek. Bij veel van wat er dezer dagen aan Nederlandstalige letterkunde wordt voortgebracht denk ik: prachtig geschreven, helaas gaat het nergens over. Bij Hellema gaat het ergens over.'

De maan van de vorige avond is een poging om Duitsland-als-noodlot neer te zetten voor die heel bijzondere groep Duitsers: de joodse. Het probeert greep te krijgen op precies dat feit dat hun leven anders maakt dan dat van de anderen. Hellema waagt die poging door het in het leven roepen van een alter ego: Edward Weinspeiser, evenals hij halfjoods, ook opgegroeid tussen de wereldoorlogen, maar in vijandelijk gebied: in Berlijn. Over Hellema is de golf van nazi-geweld heen gespoeld met bijna dodelijke kracht, Weinspeiser is door zijn vader nog op tijd naar `buiten gestuurd en komt pas in 45 weer in zijn Heimat terug, in een Engels legeruniform. In het duet voor twee menselijke stemmen dat zo ontstaat, neemt die van Weinspeiser steeds meer de overhand. `Als Orpheus moet Edward Weinspeiser mij terugleiden naar het leven. En hoe minder hij weet, hoe geringer de kans dat hij omkijkt, zegt Hellema. We volgen Weinspeiser als theaterhulpje in de puinhopen van Hamburg, als Hamletvertolker…

In ‘Sinaasappels zijn niet de enige vruchten’ vertelt Jeanette Winterson het semiautobiografische verhaal van een jeugd onder invloed van godsdienstig fanatisme. Als baby wordt Jeanette geadopteerd door een echtpaar uit het industriële Noorden van Engeland. Haar adoptiemoeder is een oerconservatieve kerkganger; Jeanette wordt streng opgevoed en voorbereid op een leven als zendeling. Op zestienjarige leeftijd besluit ze om haar hart te volgen, laat de kerk en haar familie achter zich en geeft zich over aan de liefde. En passant ontdekt ze de literatuur.