Een reis vol herinneringen - Sylvia van Ostende - ebook

Een zomer vol herinneringen Lucy wil niets liever dan het verleden vergeten, terwijl haar tante juist alles doet om haar herinneringen vast te houden Een aangrijpende roman over twee vrouwen: de ene verliest langzaam al haar herinneringen, de andere kan het verleden maar niet vergetenHebe is nog maar drieënvijftig als ze te horen krijgt dat ze een vroege vorm van alzheimer heeft. Ze doet haar best om zo lang mogelijk vast te houden aan haar leven, haar baan en de man van wie ze houdt, maar als ze verliest elke dag een beetje meer van zichzelf. Ze vlucht naar de enige plek waar ze zich veilig en geborgen voelt: het familievakantiehuis in Cornwall.Hebes nichtje Lucy worstelt juist met herinneringen die ze maar niet kan vergeten, hoe graag ze ook zou willen. Ze verlaat Londen noodgedwongen voor Cornwall, in de hoop daar de rust te vinden die ze zo nodig heeft. Maar bij aankomst wordt al snel duidelijk dat het geheim dat Lucy al tien jaar heeft weggestopt zo zijn

Een aangrijpende roman over twee vrouwen: de ene verliest langzaam al haar herinneringen, de andere kan het verleden maar niet vergeten Hebe is nog maar drieënvijftig als ze te horen krijgt dat ze een vroege vorm van alzheimer heeft. Ze doet haar best om zo lang mogelijk vast te houden aan haar leven, haar baan en de man van wie ze houdt, maar als ze verliest elke dag een beetje meer van zichzelf. Ze vlucht naar de enige plek waar ze zich veilig en geborgen voelt: het familievakantiehuis in Cornwall. Hebes nichtje Lucy worstelt juist met herinneringen die ze maar niet kan vergeten, hoe graag ze ook zou willen. Ze verlaat Londen noodgedwongen voor Cornwall, in de hoop daar de rust te vinden die ze zo nodig heeft. Maar bij aankomst wordt al snel duidelijk dat het geheim dat Lucy al tien jaar heeft weggestopt zo zijn eigen manieren heeft om aan de oppervlakte te komen. De twee vrouwen ontdekken ieder voor zich dat ze uit het oog hebben verloren wat echt belangrijk voor hen is, en da…

Een schaduw van herinneringen is een meeslepende roman met Marlies in de hoofdrol. Tijdens een opfriscursus wordt zij geconfronteerd met haar verleden, waarvan ze dacht daar een punt achter gezet te hebben. Stoppen met de cursus is geen optie omdat het haar baan op het spel zou zetten, maar deelnemen evenmin. Het zal immers meer openrijten en kapot maken dan haar lief is. Ondanks alles wordt dat verleden toch opengebroken en moet Marlies onder ogen komen dat zij vreselijke dingen gedaan heeft in dat verleden. Dingen die haar misschien wel nooit maar te vergeven zijn, want hoe zeg je sorry als de letterlijke klappen al gevallen zijn? Mijn dank gaat uit naar Kirsti Hadderingh voor het ontwerpen van de cover. k.hadderingh@hotmail.com

Als jong meisje werd Eliza Spalding Warren gegijzeld. Nu ze moeder van twee jonge kinderen is, dreigt Eliza’s bestaan wéér te worden ontwricht: haar impulsieve echtgenoot besluit te verhuizen om elders een nieuw leven op te bouwen. Eliza zal niet alleen haar geliefde thuis én het graf van haar moeder moeten verlaten; veel erger is dat ze zal verhuizen naar de streek waar ze ooit gevangenzat. Eliza krijgt het dagboek van haar moeder in handen, en ontdekt tot haar verbijstering dat haar eigen herinneringen niet het hele verhaal vertellen. Kan ze het duistere verleden onder ogen zien en verdergaan? Of zullen haar jeugdherinneringen haar voorgoed in hun greep houden? Een emotioneel verhaal over herinneringen die je beklemmen en over de genezing die volgt als je de draden van het verleden daadwerkelijk durft te ontrafelen. • Verhaal zit psychologisch zeer goed in elkaar • Indrukwekkende dagboekfragmenten van Eliza’s diepgelovige moeder • Interessant om te lezen over het zendingswerk in de 1…

In Brabantse herinneringen beschrijft Anton van Duinkerken zijn vroegste jeugd, doorgebracht in zijn geboorteplaats Bergen op Zoom, zijn schoolopleiding als intern leerling op het pensionaat Ruwenberg te Sint-Michielsgestel en zijn verblijf in de seminaria van het bisdom Breda. Hij vertelt hoe hij, na een jaar van crisis en twijfel, het seminarie verliet en Nederlands ging studeren - een besluit dat hij overigens allerminst triomfantelijk en zelfverzekerd neemt: 'Niet als de overwinnaar in een geestelijke tweestrijd ben ik het seminarie uitgegaan, doch als een diep verslagene, die toegeven moest, het onbereikbare te hebben nagestreefd. Ik werd het priesterschap onwaardig, omdat ik tot de jongere generatie van schrijvers behoorde.' Van Duinkerken schetst vervolgens de opkomst van de katholieke jongerenbeweging in de letterkunde en tekent een portret van de voornaamste figuren die hierbij betrokken zijn geweest. Hij schrijft met zachte humor die het licht van de tijd weerspiegelt waarin …