Donkere spiegel - Barton Gellman - ebook

Het definitieve en schokkende verhaal over de afluisterstaat Edward Snowden koos drie journalisten uit om zijn onthullingen aan te vertellen. Barton Gellman van The Washington Post, Glenn Greenwald van de Guardian, en filmmaker Laura Poitras, die alle drie de Pulitzer Prize for Public Service kregen. Poitras regisseerde het Oscar-winnende Citizen Four. Greenwald schreef het verhaal direct op en wierp zichzelf op als voorvechter van Snowdens zaak. Barton Gellman koos zijn eigen pad. Snowden en zijn onthullingen waren het begin, niet het einde, van een verhaal waarvoor Gellman voorbestemd was het te vertellen. Meer dan 20 jaar werken als onderzoeksjournalist heeft hem voorzien van uitstekende bronnen in de nationale veiligheid- en technologiekringen. Nieuwe bronnen vanuit de regering en de zakenwereld namen contact met hem op, sprekend over gelijksoortige geheime, anonieme kanalen die Snowden gebruikte. Eerdere onderzoeknotities van Gellman ontsloten nieuwe mysteries in het arch…

De Bijbel Het boek, de verhalen, de geschiedenis De Bijbel is het belangrijkste boek van de westerse cultuur: voor gelovigen is het de autoriteit die laat zien hoe te leven, voor niet-gelovigen is het een van de grote werken uit de wereldliteratuur. De verzameling teksten waar de Bijbel uit bestaat, maakt deel uit van onze geschiedenis en identiteit en is op unieke wijze verweven met onze taal en ons denken. In De Bijbel. Een geschiedenis beschrijft John Barton minutieus hoe de verhalen, wetten, spreekwoorden, profetieën, gedichten en brieven uit de Bijbel tot stand kwamen en wat we weten – en niet kunnen weten – over hun auteurs. Hij behandelt de verspreiding, vertaling en interpretatie van dit bonte gezelschap teksten van de oudheid tot de moderne tijd. Barton toont aan dat de Bijbel niet de onwrikbare tekst is waar deze vaak voor wordt gehouden, maar het resultaat van een lange en intrigerende evolutie. Meer nog dan een heilig wetboek voor grote wereldreligies is het een in en

In ‘Ik heet Lucy Barton’ van Elizabeth Strout volgen we Lucy Barton die langzaam aan het herstellen is van wat een simpele operatie had moeten zijn. Haar moeder, die ze jaren niet gezien heeft, komt op ziekenbezoek. Door te praten over mensen die Lucy nog uit het dorp van haar jeugd kent zoeken ze aarzelend toenadering tot elkaar. Maar net onder de oppervlakte ligt nog steeds de spanning die al die tijd tussen hen in heeft gestaan. Ik heet Lucy Barton is een intiem, diep empathisch en fenomenaal geobserveerd portret van de kwetsbare band tussen moeder en dochter.

‘Mijn hond, mijn redding - Hoe ik mijn depressie overwon’ van Julie Barton gaat over de buitengewone band tussen mens en dier. Als Julie op haar tweeëntwintigste depressief wordt is golden retriever-pup Bunker haar reden om op te staan: doordat ze voor hem moet zorgen leert ze ook weer voor zichzelf zorgen. Barton schrijft helder en rauw over de uitzichtloosheid van een depressie; met ontroerende eerlijkheid schetst ze haar neiging tot zelfdestructie en de rol die een hond kan spelen bij het redden van een verloren ziel.

Wanneer Susan Barton door muiters overboord wordt gezet en in haar roeiboot aanspoelt op een eiland in de Atlantische Oceaan, ontmoet ze daar Robinson Cruso en Vrijdag. De twee mannen hebben op hun verder onbewoonde eiland een maatschappij gevestigd waar strikte regels gelden: Cruso is de baas en de neger Vrijdag, wiens tong is afgesneden zodat hij niet over de macht van het woord beschikt, is de slaaf. Op Susans vraag waarom hij in al die jaren geen boot heeft gebouwd om te ontsnappen antwoordt Cruso: 'Een geredde Cruso zou de wereld ernstig teleurstellen.' Zij neemt het initiatief tot hun ontsnapping van het eiland. Het drietal wordt opgepikt door een passerende koopvaarder. Cruso sterft onderweg, en Susan komt met Vrijdag in Londen terecht, waar ze contact zoekt met de schrijver Daniel Foe. Foe blijkt echter niet zozeer geïnteresseerd in de geschiedenis van het eiland, als wel in het verhaal van Susan Barton zelf. Hij zal haar avontuur uiteindelijk in een boek verwerken. Coetzee her…

Contact met dierbaren na zelfdoding, een troostrijk boek voor nabestaanden van Steffany Barton helpt nabestaanden zoeken naar antwoorden. Nabestaanden blijven achter met een groot gemis en worstelen bijna altijd met de vraag of de dood voorkomen had kunnen worden en de 'waarom'-vraag. Door overleden dierbaren een stem te geven en te kunnen vertellen dat ze aan de andere kant van de dood rust en lichtheid gevonden hebben, biedt Barton nabestaanden troost en erkenning voor hun verdriet en verwarring.

Met dit boek heb ik in het bijzonder het Van Gogh Museum een aanzet tot meer onderzoek willen geven. Punten van kritiek moeten niet te letterlijk opgevat worden maar zijn meer een vorm van feedback. Deze ontdekkingstocht is begonnen op het moment, jaren geleden, dat iemand naar me toekwam met het verhaal dat een familielid van haar tien werken van Van Gogh op zolder had staan, ooit geruild met mevrouw Van Gogh tegen meubilair. Je weet nooit hoe schilderijen via contacten ergens terecht kunnen komen, het kan soms raar lopen, dat kun je moeilijk helemaal exact via een verzameling brieven nagaan, bovendien kan er vroeg of laat altijd weer nieuw bewijs gevonden worden.