De ziekte van Lodesteijn - Levi Weemoedt - ebook

Overal in Drente, op de hei, in het bos, geldt: uw hond moet vast, de wolf mag los. Nadat Lévi Weemoedt het trieste Vlaardingen verlaten had, besloot hij zijn geluk in Assen te zoeken. Maar een mens kan dan wel van omgeving veranderen, zijn ziel verhuist met hem mee. Ook in de nog grotendeels ongekerstende veengebieden en op de Hondsrug blijft de vrolijke wanhoop uit Weemoedts aderen stromen. In deze nieuwe verzenbundel heeft Lévi Weemoedt de oude kluizenaar in zichzelf hervonden. Maar dat belemmert hem niet om oog te hebben voor alle gekkigheid van deze tijd – en die belachelijk te maken. Lévi Weemoedt is schrijver van tragikomische korte verhalen en gedichten, die hij als geen ander voor publiek ten gehore brengt. In 2018 stelde Özcan Akyol de bloemlezing Pessimisme kun je leren! samen, die een ongekend succes werd. Piet Piryns noemde Weemoedts wederopstanding ‘de meest opzienbarende verrijzenis sinds Lazarus’ (Nacht van de Poëzie 2019).

Aan het begin van deze eeuw, toen ik nog een puisterige puber was, voelde ik een grote behoefte om in de literatuur de antwoorden op mijn levensvragen te vinden. Dat lukte niet. Hoewel ik het kunstenaarsleven leidde, inclusief een getormenteerde ziel en een geveinsde zucht naar drank, net als mijn literaire helden, duwden de meeste boeken me verder in de put. Tot ik het werk van Levi Weemoedt ontdekte. De persoonlijke ellende spat van zijn poëzie, maar hij verpakt het in de liefde voor taal en ongebreidelde zelfspot, een combinatie die ik niet voor mogelijk hield. Als hij een mislukking beschreef, bood me dat troost, en moest ik ongemakkelijk lachen om mijn eigen pathetische overdrijvingen. Nog vaker deed hij me huiveren om zijn tekstuele spitsvondigheid en het superieure spel met woorden dat hij telkens speelt. De gedichten kwamen soms wat kort en eenvoudig op me over, maar er zijn maar weinig dichters die het autonoom na kunnen doen. Het gedicht ‘Don Juan Lul’ tors ik al ruim…

Een ontraadselen van de ziekte van Crohn IBD in relatie tot voeding en de Mycobacterium De ziekte van Crohn is een auto-immuunziekte. Althans, dat is wat men beweert. Dat is het meest gangbare uitgangspunt in de reguliere medische wetenschap geworden. Maar waarom valt het immuunsysteem zichzelf dan aan? Elk gevolg moet toch tenminste één of meerdere oorzaken hebben? Ik heb als ervaringsdeskundige geleerd dat dit ziektebeeld vrij complex is, maar de oplossing ervan een stuk eenvoudiger. En in principe hoeft men maar drie cruciale stappen te volgen: 1.\tDe ontstoken darm(en) zo goed mogelijk stabiliseren middels de juiste dieetvorm. Zodat ongunstige microbenpopulaties afnemen, en er ruim baan wordt gemaakt voor microben die een gezondere darmflora stimuleren. 2.\tMen moet er op individueel vlak achter zien te komen welke eiwitvorm(en) men echt niet kan verdragen, en deze elimineren uit het eigen voedingspatroon. Deze zijn immers voedingsbodem voor het pathogeen wat zich in uw

Aan de Academie van Franeker komt in 1807 geld vrij voor de oprichting van een monument ter ere van de nieuwe wetenschap en maatschappij. Men is diep onder de indruk van een beeld in Goethes tuin in Weimar. Albert van Huszen reist daar met leden van de Franeker ceremoniële commissie per koets heen om er met de grote schrijver en wetenschapper te overleggen over een replica van het beeld. Op te richten in Franeker, maar dan groter en grootser. De situatie in de Duitse landen is sinds het bewind van Napoleon onoverzichtelijk en in Weimar heerst na de Slag bij Jena van 1806 nog steeds chaos. Bovendien verdringen tientallen bezoekers zich voor Goethes huis; iedereen wil bij hem op audiëntie. Hij laat zich zelden zien. De tijd dringt als Albert erin slaagt hem te spreken.

Dementie, een ziekte die een steeds groter deel van onze oudere bevolking treft. Wat is de oorzaak van deze ziekte en wat kunnen we ertegen doen? Vragen die wetenschappers in verschillende vakgebieden meer en meer bezighouden. Toch is er nog altijd geen eenduidig antwoord op te geven. Wilma ter Mull was gedurende veertien jaar mantelzorger voor een dierbare met dementie. Eerst voor haar moeder, later ook voor haar echtgenoot. Deze periode gaf inzichten die aansloten bij haar visie over de verbinding tussen het persoonlijk en collectief onbewuste waar ze twee boeken over schreef. Vanuit de ervaring die ze in het verleden opdeed in de psychiatrische verpleegkunde en haar huidige beroep als biografisch coach, kwam ze zo tot de conclusie dat dementie een ziekte met een boodschap is; voor de betreffende, maar ook voor de familie eromheen. Het ontstaan van dementie lijkt te maken te hebben met niet verwerkte, vaak dramatische gebeurtenissen uit het verleden. Er treedt een verdringingsmechani…

Steeds meer mensen zijn chronisch ziek door de ziekte van Lyme, het merendeel van deze mensen is dit zonder het te weten. Want ze zijn afhankelijk van onbetrouwbare diagnosemethoden en een medische gemeenschap die verdeeld is of chronische ziekte van Lyme überhaupt bestaat. Over de zieke van Lyme, waar ik zelf 10 jaar aan heb geleden, zult u in dit boek alles leren. Zoals welke chronische gezondheidsklachten deze bijzondere ziekte kan veroorzaken en hoe er van te genezen.

Een jonge vrouw die zich niet thuis voelt in een nieuwe taal en een nieuwe cultuur vervreemdt van haar echtgenoot. Ze droomt van de liefde, van hun lichamen tegen elkaar. Ze wil een kind met hem. Maar haar man wil geen kinderen, zelfs haar wil hij niet meer. ‘Soms denk ik dat de liefde is achtergebleven in Boekarest, dat ik haar als een verdwaald stuk bagage op de lopende band van het vliegveld heb laten liggen.’ Als ze een oudere man ontmoet die haar belangstelling voor literatuur en filosofie deelt, ontstaat er een bijzondere erotische verhouding. Ondertussen blijft ze ongelukkig in haar huwelijk. De herinneringen aan het Roemenië van haar jeugd en de gedachte aan een kind blijven haar bezighouden. De gekte ligt op de loer. ‘Moeder zijn, dat zou me normaler maken’.