De val van Vijf - Pittacus Lore - ebook

De Gardes zijn eindelijk herenigd, maar zijn ze wel uit het juiste hout gesneden om de strijd tegen de Mogadoren te winnen? John Smith, Nummer Vier, dacht dat alles zou veranderen zodra ze elkaar hadden gevonden. Ze zouden niet langer hoeven vluchten. Ze zouden de Mogadoren bestrijden. En ze zouden winnen. Maar hij vergiste zich. Na hun confrontatie met de Mogadoorse heerser, waarbij ze bijna werden vernietigd, weten de Gardes dat ze compleet onvoorbereid zijn en ze kansloos zullen worden overtroefd. Nu houden ze zich schuil in het penthouse van Negen in Chicago, waar ze zich beraden op hun volgende zet. Ze zijn sterk, maar nog niet sterk genoeg om het tegen een heel leger op te nemen, ondanks de terugkeer van een oude bondgenoot. Om hun vijand te kunnen verslaan moeten ze hun Erfgaven beheersen en als team leren samenwerken. Maar belangrijker nog, ze zullen de waarheid over de Ouderlingen en hun plan voor de overlevenden van de planeet Loriën moeten zien te achterhalen. Wannee…

Wanneer John Smith Nummer Zes ontmoet in Ik ben Nummer Vier, is ze sterk, stoer en klaar voor de strijd. Maar wie is ze – waar heeft ze gewoond en hoe ontwikkelden haar Erfgaven zich? En hoe komt het dat ze zoveel weet over de Mogadoren? In Zes – het begin ontdek je het verhaal achter Nummer Zes. Voordat Nummer Een en Nummer Twee gedood werden en vóór Paradise, Ohio, reisde ze door Texas met haar Cêpaan Katarina. Wat daar gebeurde, zou haar leven veranderen. Zes – het begin is de eerste van enkele extra novellen die geschreven werden bij de verslavende serie 'De Loriënkronieken'. Deze novellen zijn ook gebundeld verkrijgbaar als 'De kleine kronieken van Loriën'.

Zet de tv maar uit en lees waarom Oranje deze zomer weer afwezig is op een groot eindtoernooi. Want dat is geen toeval, beweert Pieter Zwart. In zijn veelgelezen analyses ontleedt hij hoe Oranje zo heeft kunnen falen. En belangrijker: hoe we weer kunnen herrijzen. Lees waarom we het ex-voetballerskartel moeten breken, onze man moeten laten lopen en de flanken cadeau moeten geven. En wist je dat wij Nederlanders eigenlijk helemaal niet kunnen aanvallen? Young kid Pieter Zwart (1992) is kritisch, maar schetst ook een alternatieve, hoopvolle toekomst voor Oranje. Zelf voetbalde hij maar een jaar bij de D-tjes, maar inmiddels is hij met zijn laptop uitgegroeid tot Nederlands belangrijkste voetbalnerd.

In de Franse cultfilm La haine tuimelt een man uit een vijftig verdiepingen tellend gebouw. 'Jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien, jusqu'ici tout va bien', prevelt hij tijdens zijn val. Het doet denken aan de wereld vóór corona. In dit boek legt Nick Meynen uit dat de pandemie geen accident is. Noch een straf van god, wraak van Moeder Natuur of kwestie van karma. Ze is wel een logische consequentie van de politieke keuzes die onze beleidsmakers al decennialang maken, keuzes die mens en planeet verdrinken in het ijskoude water van de egoïstische berekening. Er is geen weg terug naar normaal, stelt Meynen, want niets aan de precorona-economie was normaal. 'Dit verdient een breed en internationaal publiek', schreef Naomi Klein over Frontlijnen, zijn vorige boek dat ook werd opgenomen in het lijstje van de tien beste boeken over klimaatverandering van het Amerikaanse jongerentijdschrift Teen Vogue. Met De val van Icarus bevestigt hij alle lof.

Na de publicatie van zijn verzamelde gedichten in 2005 verrast Stefan Hertmans met een nieuwe bundel, waarin de beste elementen uit zijn werk triomferen: een open oog voor de wereld, een gepassioneerde mengeling van kosmopolitisme en intimiteit, een bondige stijl in combinatie met een grote beeldende kracht. En sterker dan ooit is er een veerkrachtige melancholie, die al deze gedichten doortrekt: 'Nee, uit deze rij stapt niemand die ons hoort,/ De engelen zijn lang voorbij./ De hand die naar de stilte grijpt, krijgt niets/ Dan ruis in ruil, het vallen van de dingen,/ Ontwakend in een nacht die, net voor het vertrek,/ De dromen bergt die angstzweet brengen./ Want wie uit dood ontwaakt, het krakend lot/ Van nooit geziene vogels bij een oever zonder stroom,/ Die zal niet ondergaan tenzij hij droomt.'