De oorlog heeft geen vrouwengezicht - Svetlana Alexijevitsj - ebook

Tijdens de Tweede Wereldoorlog vochten ongeveer een miljoen vrouwen in het Rode Leger, maar hun verhaal is nooit verteld. In De oorlog heeft geen vrouwengezicht verzamelde Svetlana Alexijevitsj de herinneringen van honderden van hen die scherpschutter waren, tanks bestuurden of in veldhospitaals werkten. Hun verhaal is niet het verhaal van strijd alleen, maar dat van mensen in oorlog: wat gebeurde er met hen, hoe werden ze door de oorlog veranderd? Hoe was het om te leren te doden? Samen vertellen ze het niet-heroïsche verhaal van de oorlog, dat ontbreekt in eerdere getuigenissen van veteranen. Alexijevitsj publiceerde haar boek in 1985, maar heeft het in 2002 compleet herzien, waarbij ze gedeelten heeft kunnen toevoegen die oorspronkelijk ten prooi waren gevallen aan de Sovjet-censuur.

Svetlana Bolshakova is een hink-stap-springster die in de toenmalige Sovjet-Unie werd geboren. Ze groeit op in een afkruimelend regime, met vallen en opstaan, en wordt al snel ontdekt als een getalenteerd sportster. Op een internationale atletiekmeeting leert ze haar latere man Stijn kennen, zelf hoogspringer. De carrière van Svetlana verloopt voorspoedig, ondanks enkele zware blessures. Op het EK in Barcelona in 2010 wint ze de bronzen medaille, in 2011 verbetert ze haar indoorrecord en even later krijgt ze de Gouden Spike, als beste Belgische atlete. The sky is the limit. In het voorjaar van 2011 scheurt Svetlana evenwel de linkerachillespees waardoor ze haar deelname aan het WK atletiek kan vergeten. Ze werkt voor de derde keer keihard om terug te keren op het hoogste niveau. Haar doel: de Olympische Spelen in Londen 2012.

Wij houden van Tsjernobyl een kroniek van de toekomst Dertig jaar na de kernramp van Tsjernobyl woont er nog steeds bijna niemand, omdat de gevolgen voor de volksgezondheid te groot zijn. Wij houden van Tsjernobyl is het eerste boek dat de persoonlijke getuigenissen van deze tragedie samenbrengt. Svetlana Alexijevitsj interviewde drie jaar lang honderden mensen wiens levens door de ramp werden geraakt: dorpelingen uit de omliggende streek, weduwen en kinderen, brandweermannen, schoonmakers die de troep op moesten ruimen, nucleaire wetenschappers, politici en ook mensen die naar Tsjernobyl zijn verhuisd na het incident. Uit al die verschillende stemmen reist een onwaarschijnlijk beeld op van een post-apocalyptische wereld, een wereld vol angst, boosheid en onzekerheid die voortduurt tot de dag van vandaag. Wij houden van Tsjernobyl is een zeer belangrijk werk, onvergetelijk in zijn emotionele zeggingskracht en eerlijkheid. Auteur: Svetlana Alexijevitsj Uitgever: Bezige Bij b.v.,

Aan het begin van de twintigste eeuw waren de Duitse en Belgische economie sterk verstrengeld. Vele Duitse families en bedrijven wa- ren hier thuis. De Duitsers in België waren volledig ingeburgerd, het waren Belgen als alle anderen. Tot in augustus 1914. Vanaf de eerste dagen van de oorlog kregen vele Belgische Duitsers een dwangbevel van de bezetter om het land te verlaten. De Duitse families die tijdens de Groote Oorlog in België waren gebleven, werden na de oorlog streng gestraft. Ze werden vijanden en hun bezittingen werden verbeurdverklaard. De Belgische staat was onverbiddelijk. In De oorlog na de Groote Oorlog brengen Monika Triest en Guido Van Poucke voor het eerst het relaas van de harde anti-Duitse repressie in België na de Eerste Wereldoorlog. Wat waren de gevolgen voor de erfgenamen, de verwanten, het personeel van de Duitse bedrijfsleiders en hun families die zich al decennia Belg voelden? En vooral: was dit alles wel rechtvaardig?