De naakte rechter - Marian Husken, Harry Lensink - ebook

Jaren geleden las Rudi Rotthier een onbegrijpelijk boek waarin de schrijver zich verzette tegen berouw en zich hard maakte voor de idee dat vrijheid en inzicht samenvallen. Die schrijver was Spinoza, het betreffende boek was Ethica. Rotthier gaat in De naakte perenboom op zoek naar Spinoza, naar de betekenis van zijn werk, en naar het land waarin dat werk ontstond, Nederland. De ontdekkingsreis leidt van de woonplaatsen van Spinoza naar Almere, naar Waddinxveen, naar Deventer en Zwolle. Terwijl hij reist langs rechte wegen ontdekt en toont Rotthier zijn wellicht kronkelige versie van Spinoza, iemand die de mislukking een kans gaf, en met de mislukking een democratie.

Anna is begin veertig, mooi, slim, met een interessante en goed betaalde baan. Dat alles wordt volkomen onbelangrijk wanneer haar relatie met Davide wegzinkt in een moeras van bedrog, leugens, chantage. Haar leven valt uiteen. Ze slaapt niet meer en bedrinkt zich iedere avond om te kunnen slapen. Ze gaat Davides gangen na op zijn mobiele telefoon, zijn chats, de sociale media die hij gebruikt. Een jaar lang is ze gevangen in wat ze zelf het rijk van de waanzin noemt. In een lange brief vertelt Anna aan haar beste vriendin Valentina in detail over de ziekelijkheid en obsessie die liefde ook kan zijn. Anna komt er uiteindelijk bovenop door te luisteren naar haar lichaam. Want dat geeft haar de grenzen aan en laat haar voelen wat ze nodig heeft.

Er bestaan 101 ongeschreven regels waar je aan moet voldoen als je een vrouw bent: je hoort te allen tijden slank te zijn, lichaamshaar is not done en als je 's avonds op stap gaat, draag je best geen kort rokje. In De naakte waarheid bespreekt Jozefien op een verhelderende manier de oorsprong van deze regels. Aan de hand van persoonlijke getuigenissen, flink wat onderzoek, geschiedkundige weetjes en vooral veel referenties uit de popcultuur, vertelt ze met veel humor en zelfrelativering en zonder taboes wat het betekent om een vrouwenlichaam te hebben.

Als criminelen ergens verzot op zijn dan is het wel lekker eten. Niet alleen in films als The Godfather of in series als The Sopranos wordt copieus getafeld, ook in werkelijkheid laten maffiosi zich graag een exquise stukje vlees, vis, gevogelte of zeefruit voorschotelen – uiteraard afgeblust met een mooi flesje wijn. Misdaadjournalist Marian Husken biedt in Crimineel eten letterlijk een kijkje in de keuken van de onderwereld en ontdekte dat een dure maaltijd voor een beetje crimineel de perfecte manier is om zijn weelde te tonen en te laten zie wie er ‘the boss’ is. Husken reisde voor dit boek naar New York en Italië om aan te schuiven in louche restaurants uit de begindagen van de maffia en traceerde de favoriete stekjes van onze eigen polder- en mocromaffiosi. Ze doet zelfs een boekje open over de onalledaagse eetgewoontes die gangsters er in de gevangenis op nahouden. Het resultaat is een Michelin-waardig boek over de betekenis van eten in de onderwereld, voorzien van recepten di…

Getuigen zijn onmisbaar in het strafrecht. Als de zussen Sonja en Astrid Holleeder hun mond hadden gehouden, stond hun broer Willem niet terecht voor moord. En de ontboezemingen van de kroongetuigen Peter La Serpe en Fred Ros vormen het hart van het grootste Nederlandse liquidatieproces ooit. Maar hoe krijgt justitie de 'collega's' en familieleden van notoire criminelen of toevallige toeschouwers van een misdrijf zo ver om hun verhaal te doen? Het Team Criminele Inlichtingen - de 'Sectie Stiekem' van de politie - speelt een belangrijke rol bij het 'hengelen' naar getuigen. Wie informatie heeft over een misdaad, kan bij hen anoniem zijn kennis spuien. Ook zoeken de 'politiespionnen' zelf actief contact met criminelen van wie ze weten dat zij gevaar lopen of zelfs op een dodenlijst staan. In ruil voor hun belastende kennis biedt justitie hun bescherming. Soms leidt dat voor getuigen tot een volledig nieuw leven buiten Nederland. Maar hoe eerlijk opereert de overheid? Is de 'waarheid' te …