De laatste façade: een persoonlijk verhaal over liefde, schuldgevoel en dementie

Als iemand de diagnose dementie krijgt - laten we die persoon voor het gemak Jet noemen - ervaren de mensen die Jet omringen en verzorgen - laten we hen Harrie noemen - dat vaak als een voldongen feit. Terecht, want tot nog toe is dementie een onomkeerbaar proces gebleken, waarbij de hersencellen langzaam afsterven. Je hebt het lot te aanvaarden. De vergeetachtigheid, de boze buien, de somberheid, de persoonlijkheidsverandering, het nachtbraken, de angstaanvallen. Maar dat wil niet zeggen dat je er niet alles aan kunt doen om het leven van mensen met dementie en de mensen die hen omringen zo prettig mogelijk te maken. De Dementie van Jet en Harrie geeft je inzicht in het proces dat zich in het brein van mensen met dementie afspeelt. Daarnaast biedt het praktische handvatten uit het improvisatietheater, die het contact met mensen met dementie verbeteren. En daarmee ook de kwaliteit van leven voor alle betrokkenen. Voor Jet en voor Harrie.

Dit boek geeft verzorgenden, verpleegkundigen en voedingsassistenten alle benodigde kennis over eten en drinken bij dementie. Het uitgangspunt is dat een positieve en persoonlijke benadering het beste werkt. Je krijgt praktische handvatten om je cliënten goed te kunnen ondersteunen. Je leert hoe je kunt helpen bij het eten en drinken, zodat cliënten zo gezond mogelijk blijven - en hun kwaliteit van leven daardoor verbetert. Verzorgenden en verpleegkundigen kunnen met de juiste kennis en voldoende aandacht een cruciale rol spelen.   In deze geheel herziene druk van Eten en drinken bij dementie zijn de meest actuele adviezen van het Voedingscentrum opgenomen, net als belangrijke richtlijnen en nieuwe lessen uit onderzoek en praktijk. Nieuw is ook het overzicht van handvatten over eten en drinken bij dementie dat je kunt downloaden.  Jeroen Wapenaar werkt als zelfstandig wetenschapsjournalist. Ouderenzorg is een van zijn specialisaties.Prof. dr. ir. Lisette de Groot is persoonlijk hoogl…

Wat kun je zelf doen als je dementie hebt en steeds meer moeite hebt met koken? Wat kan een naaste doen die merkt dat eten blijft staan? Hoe kan een zorgprofessional cliënten of bewoners met slikproblemen helpen? Gezond én aangenaam eten en drinken is voor mensen met dementie heel goed mogelijk. Als men maar weet wat daarvoor nodig is. De auteurs van het boek Voeding en dementie: Gezondheid en genieten in 1 recept willen hen houvast geven. Het boek bundelt tientallen adviezen voor zowel mensen met dementie, naasten als zorgprofessionals. Er staan veel tips in voor situaties waar lezers in terecht kunnen komen. Positief en praktisch, dat zijn de belangrijkste ingrediënten van Voeding en dementie. Bij elk probleem dat zich bij eten en drinken kan voordoen wordt uitgelegd wat er wel mogelijk is. Er zijn aparte hoofdstukken met specifieke adviezen voor mensen met dementie, naasten en zorgprofessionals. Acht deskundigen, zoals naasten, diëtisten en onderzoekers, vertellen over hun eigen erv…

In de bundeling van ‘De laatste liefde van mijn moeder’, ‘De helaasheid der dingen’ en ‘Kaddisj voor een kut’ rekent Dimitri Verhulst af met zijn jeugd, maar brengt hij tegelijkertijd een prachtige ode aan die jeugd. In ‘De laatste liefde van mijn moeder’ voelt een zoon zich ongewenst nu zijn moeder een nieuwe vriend heeft. In ‘De helaasheid der dingen’ groeit de jongen op met de grootmoeder als spil van het gezin en met werkloze, dronken nonkels. In ‘Kaddisj voor een kut’ is hij beland in een instelling voor verwaarloosde kinderen. Later zal blijken dat velen van hen zich geen raad weten met het familieleven. Het werk van Dimitri Verhulst (1972) verschijnt in vijfentwintig landen. Van de klassieker ‘De helaasheid der dingen’ werden meer dan 200.000 exemplaren verkocht en het boek werd bekroond met de Gouden Uil Publieksprijs.