De gestolen dagboeken - Anna Friedrich - ebook

Over vrouwen die alles willen: carrière maken, kinderen krijgen, spannende seks, de wereld verbeteren… en nieuwe schoenen Holly is hét tijdschrift voor de hipste vrouwen die er zijn. Holly zegt wat er in de mode is en bepaalt de trends. Elke maand werken heel veel vrouwen (en soms een paar mannen) aan de volgende uitgave van het tijdschrift. Holly-vrouwen zijn jong, oud, dik, dun, girls, intellectuelen, moeders en bitches. Ze willen carrière maken, kinderen krijgen, spannende seks, de wereld verbeteren… en nieuwe schoenen. Een baan bij Holly is gewild en de concurrentie is groot. De jonge Simone Pfeffer, die er net is aangenomen, is dan ook heel zenuwachtig voor haar eerste ontmoeting met hoofdredacteur Annika Stassen. Zij wordt beschouwd als de grande dame van de tijdschriften wereld, een grootheid, en ze is niet bepaald blij met Simones ongewone rol op de redactie. Dan gebeurt er iets onbegrijpelijks: Annika Stassen verdwijnt spoorloos, en blijft onvindbaar. Wat zit erachter? …

vIn een vol restaurant wordt op klaarlichte dag een hoogleraar doodgeschoten. De dader, een prominente burger van Zürich, wordt tot twintig jaar tuchthuis veroordeeld, laat in de gevangenis een jonge, brodeloze advocaat bij zich komen en geeft hem de opdracht zijn zaak opnieuw te onderzoeken. De hypothese is dat hij niet de moordenaar was. De advocaat neemt de schijnbaar zinloze opdracht aan en merkt te laat in welke val hij is gelopen: hij verwart het rechtssysteem met gerechtigheid. Is Vrouwe Justitia werkelijk blind?

Friedrich Reck-Malleczewen (1884-1945) schreef meer dan dertig boeken, maar werd na zijn dood pas bekend bij een groter publiek door zijn indringende Tagesbuch eines Verzweifelten waarin hij zijn leven onder het nazi-regime beschrijft. Reck rekent in zijn dagboek radicaal af met het nationaal-socialistische regime in Duitsland. Daarbij kapittelt hij niet alleen de binnenlandse politiek (vooral de Pruisische) en de industriëlen die hun oren laten hangen naar het nationaalsocialisme, maar de buitenlandse mogendheden krijgen er ook van langs, vooral Engeland en Frankrijk. Deze landen hebben verzuimd om in te grijpen en toegestaan dat Duitsland zich herbewapende. Volgens Reck zou na Hitlers machtsovername in 1933 een 'politionele actie' voldoende zijn geweest om de wereld te behoeden voor een tweede wereldoorlog. Reck is een felle tegenstander van het Hitler-regime maar tevens is hij zeer conservatief èn overtuigd anti-nationalist, een combinatie die je tegenwoordig niet vaak aantreft. Bij…

De geboorte van de tragedie of Griekse cultuur en pessimisme De geboorte van de tragedie is het eerste boek dat Nietzsche publiceerde. Het verscheen in 1872. Nietzsche was in die tijd hoogleraar klassieke talen te Bazel, maar hij schreef dit boek niet als classicus: hij manifesteert zich meteen als de grote filosoof die zich niet beperkt tot specialistische beschouwingen, maar op zoek gaat naar de grote verbanden. Dat is ook de reden dat het boek bij verschijnen op hevige kritiek stuitte. Men vond het te speculatief. De geboorte van de tragedie mag dan een jeugdwerk zijn, alle thema’s die Nietzsche later zou uitwerken, kondigen zich hier al aan: de wil tot macht, de moraalkritiek, het amor fati en de eeuwige terugkeer. Eén thema staat in De geboorte van de tragedie echter centraal: de Griekse cultuur. Nietzsche laat zien hoe deze zich heeft ontwikkeld vanuit de dynamiek van twee principes: het apollinische en het dyonisische. Het apollinische vertegenwoordigt de wereld van de droom

Afgodenschemering (1888) is de definitieve afrekening van de beeldenstormer Nietzsche met de afgoden van zijn tijd. In krachtige sententies hamert hij dubieuze ideologieën (christendom, feminisme, socialisme), kwalijke denkbeelden (nationalisme, antisemitisme) en twijfelachtige reputaties (Wagner, Socrates) af. Nietzsches ambitie ‘in een tiental zinnen te zeggen wat ieder ander in een boek zegt – wat ieder ander in een boek niet zegt…’ resulteert in briljante passages als ‘Hoe de ware wereld ten slotte tot fabel werd’, waarin het bestaan van een ideeënwereld áchter deze werkelijkheid als bedrog wordt ontmaskerd. Overeind blijft slechts een aantal grote geestverwanten: Dostojevski, Stendhal, Goethe, Thucydides en Machiavelli, die net als hij de strenge, harde feitelijkheid van het leven recht in het gezicht durven te kijken. Kernachtiger dan in Afgodenschemering heeft hij zijn voor- en afkeuren, zijn dionysische levensfilosofie en zijn missie, de omverwerping van het bestaande decadente…

In de eerste helft van zijn leven hield Philo Bregstein zich ver van zijn privégeschiedenis, die getekend was door het verzwegen oorlogsverleden van zijn ouders. Het lezen van Pressers Ondergang, eind jaren 1960, was voor hem een 'schok van ontwaken'. Daarna maakte hij een reeks veelgeprezen films en boeken over de Jodenvervolging. De zoektocht naar zijn eigen Joodse voorgeschiedenis begon voor Bregstein in 1991 in Litouwen, waar een deel van zijn familie was vermoord. In Tel Aviv, New York en Montevideo ontdekte hij verloren gewaande familieleden die met onthullende verhalen kwamen over zijn ouders en grootouders. Zijn grootvader was in mei 1940, op de dag dat Nederland capituleerde, uit een raam gesprongen terwijl hij uitriep: 'Ze gaan mijn zoon vermoorden!' Dit verzwegen familiedrama bracht de schrijver uiteindelijk tot een postume verzoening met zijn door de oorlog getraumatiseerde ouders.