De geschiedenis van Suriname - Hans Buddingh' - ebook

De Suriname-monologen Kopstukken uit de Surinaamse geschiedenis Anton de Kom was verzetsheld en schrijver van Wij slaven van Suriname. Johan Ferrier was de eerste president van Suriname, Desi Bouterse is de huidige. Het zijn Surinaamse kopstukken, die bij veel mensen bekend zijn. Dit boekje bevat niet alleen korte theaterteksten over hen, maar ook over Sophie Redmond, de eerste zwarte vrouwelijke Surinaamse arts, tevens actief als actrice en politica. En over Nola Hatterman, die in Paramaribo de eerste kunstacademie van het land oprichtte. En dan is er nog een postume ‘trialoog’ tussen politici Arron, Lachmon en Pengel. Deze zes portretten van zeven invloedrijke twintigste-eeuwse Surinamers, en één Amsterdamse die zich met hart en ziel verbonden voelde met het land, vormen samen De Suriname-monologen. Ze werden geschreven en opgevoerd onder auspiciën van Stichting Julius Leeft! ter gelegenheid van De Grote Suriname-tentoonstelling die in 2019 in De Nieuwe Kerk in Amsterdam te zien

Wij slaven van Suriname van Anton de Kom is zowel een literair meesterwerk, persoonlijke en algemene geschiedschrijving als een felle aanklacht tegen racisme en uitbuiting. In dit boek uit 1934 werd voor het eerst de Surinaamse geschiedenis beschreven vanuit antikoloniaal gezichtspunt, door een afstammeling van slaafgemaakten die de gevolgen van de koloniale overheersing aan den lijve had ondervonden. De Kom vertelt hoe het Nederlandse koloniale bewind het land en zijn inwoners onderdrukte, en hoe verschillende Surinaamse bevolkingsgroepen daartegen in opstand kwamen. Met grote eruditie schrijft hij over de verschrikkingen, maar ook over moed, zelfrespect en vrijheid. 157 jaar na de officiële afschaffing van de slavernij en 86 jaar na publicatie heeft het boek, en zijn boodschap, niets aan zeggingskracht ingeboet. Deze nieuwe editie bevat nieuwe inleidingen van Mitchell Esajas, Tessa Leuwsha en Duco van Oostrum’

Veertig jaar geleden publiceerde Astrid H. Roemer in Paramaribo haar debuutroman Neem mij terug, Suriname. In die tijd was het geworstel van veel Surinamers om zich een plek te verwerven in de Nederlandse samenleving en tegelijk trouw te blijven aan het Surinamerschap een actueel literair thema. Surinamers zijn tegenwoordig zo thuis in Nederland dat Roemers confronterende roman nu kan worden gelezen als een intrigerende klassieker (niet voor niets deel 7 in de Surinaamse Klassiekenreeks van uitgeverij Conserve). Sinds haar debuut in 1974 heeft Astrid H. Roemer haast onophoudelijk gepubliceerd. Romans, novellen, verhalen, toneelstukken, hoorspelen, gedichten, liedteksten en essays. Voor haar hele prozaoeuvre is ze op 15 december 2015 bekroond met de P.C. Hooftprijs 2016, die in mei 2016 wordt uitgereikt.

Interesse in ongelijkheid is niet nieuw. Ontelbaar zijn de filosofen die voor een rechtvaardige verdeling van de rijkdom en gelijke kansen pleit(t)en, godsdiensten stellen sociale solidariteit voorop, en hoeveel revoluties zijn al niet begonnen met de kreet 'égalité'? Dit boek gaat over de wijze waarop ongelijkheid in de 19de en de 20ste eeuw is onderzocht en welke bevindingen dat opleverde. Het volgt meer dan dertig historici en auteurs die sinds het einde van de 19de eeuw het thema bestudeerden met aandacht voor inkomen, koopkracht, bezit, consumptie, onderwijs, voeding, gezondheid, levensverwachting, lichaamslengte en de human development index. Welk beeld van het verleden construeerden ze, op welke wijze en waarom? Geschiedenis van de ongelijkheid start in Engeland om geleidelijk de wereld te omvatten. Een historische kijk op ongelijkheid draagt wellicht niet rechtstreeks bij tot de oplossing van het probleem, maar leidt zonder twijfel tot meer inzicht in huidige en komende ongelij…

Engeland, 1852. William, een depressieve bioloog, wil een nieuw soort bijenkorf ontwikkelen die hem en zijn kinderen eer en roem zal brengen. De Verenigde Staten, 2007. George is een imker die het door de bijensterfte steeds zwaarder heeft, maar hij hoopt dat zijn zoon de redding van de boerderij zal betekenen. China, ergens in de nabije toekomst. De bijen zijn verdwenen. Tao bestuift handmatig bloemen en wil haar zoon een opleiding en een beter leven geven. Maja Lunde verbindt op meeslepende wijze het verleden, het heden en de sombere toekomst van de bij, maar ook de aangrijpende verhalen van drie mensen die het beste proberen te doen voor hun kinderen. ‘Een boek over bijen. Over het bijenvolk – het superorganisme, waar ieder individu, ieder klein insect onderworpen was aan het grotere geheel.’