De damesclub - Betsy Lerner - ebook

Sommige mensen zeggen overal sorry voor, terwijl anderen het juist niet uit hun mond kunnen krijgen. Harriet Lerner onderzoekt al haar hele carrière de excuses in al zijn facetten en heeft een overtuigende theorie ontwikkeld over wat beide kampen drijft. ‘Het spijt me’ zeggen heeft pas betekenis als degene die sorry zegt dat op een oprechte manier doet. Halve of neppe excuses (‘Het spijt me als ik je heb gekwetst’) kunnen de pijn juist verergeren, terwijl een werkelijk betekenisvolle manier van spijt betuigen relaties kan redden. Lerner gaat in op wat goede excuses behelzen en hoe je deze ook in ingewikkelde situaties kunt aanbieden. Ze besteedt ook aandacht aan de gekwetste partij die aan de ontvangende kant staat en bijvoorbeeld de neiging moet weerstaan te makkelijk te vergeven. Met prachtige anekdotes uit haar therapiepraktijk en Lerners kenmerkende humor, biedt Sorry hoor een heldere gids in het herstellen van verloren vertrouwen en een diep inzicht in menselijke relaties.

Liefde. Bedrog. Vergiffenis. Verlossing. En wasverzachter. Lucy's leven loopt totaal in het honderd. Wanneer haar grootvader voor de laatste keer zijn motor in de vernieling heeft gereden, zit zij met de gebakken peren (en met zijn as). Tot overmaat van ramp is zijn laatste wens dat ze vriendinnen wordt met zijn zwangere vriendin. Voeg daarbij haar geschifte broer, die het op haar leven gemunt heeft; haar moeder, die zichzelf zo'n relaxt type vindt, maar wel in alle staten is wanneer haar plastic tuinkabouter wordt ontvoerd; een tiranniek flatgenootje, en een vriendje dat óók al een tikje zonderling blijkt te zijn - en het is volkomen duidelijk waarom Lucy besluit het helemaal anders aan te gaan pakken. Gelukkig heeft haar grootvader haar zijn wasserette nagelaten. De perfecte plek om alle plooien glad te strijken en een frisse start te maken. Toch? Dit verhaal is eerder verschenen onder de titel Lucy's wassalon.

Een psalm verandert het leven van twaalf mensen in ‘Het lied van de Herder’ van Betsy Duffey en Laurie Myers. Vlak voor een auto-ongeluk schrijft een vrouw de woorden van psalm 23 op een stukje papier voor haar zoon. Voor ze het bewustzijn verliest, spreekt ze nog een laatste gebed uit: ‘Alstublieft, Heer. Laat mijn leven van waarde zijn.’ Het papiertje begint een opmerkelijke reis over de hele wereld. Van een eenzame stomerijmedewerker tot een gewonde soldaat in Irak – de simpele maar prachtige woorden veranderen de levens van twaalf mensen voorgoed.

Betsy Repelius Brieven aan Marie du Saar, 1891-1911 Hoe was het dagelijks leven van vrouwen die in Nederland rond 1900 een zelfstandig beroep wilden uitoefenen? De brieven die de Amsterdamse schilderes Betsy Repelius (1848-1921) schreef aan haar hartsvriendin, de arts Marie du Saar (1860-1952), geven een veelzijdig en persoonlijk antwoord op die vraag. De brieven tonen hoe Betsy Repelius het professionele kunstenaarsbestaan beleefde, haar buitenlandse reizen, het gezelschaps- en uitgaansleven en haar uitgebreide sociale contacten. Een zweem van tragiek klinkt in de brieven door omdat het aanvankelijke plan van de twee vrouwen om samen te wonen en hun beroep uit te oefenen in de riante woning op de Amsterdamse Vondelstraat spaak liep: Marie du Saar trouwde met een musicus, kreeg kinderen, trok de wereld in en Betsy Repelius moest zich schikken in haar lot. Dat deed ze dapper en welgemoed en uit haar brieven rijst een rijkgeschakeerd tijdsbeeld op van het milieu, het sociale netwerk,