De bruiloft - Anneke Klein - ebook

Ik liet me meevoeren naar de dansvloer en gaf me over. Aan het ritme van de muziek, het feest-gevoel en aan het verhaal. Ik kende het niet, ik maakte er deel van uit.' Twaalf sprankelende parabels in een eigentijdse setting waarin karakters tot leven komen - ver-rassend voor de lezer die is opgegroeid met de originele versie, en een aanleiding om die te on-derzoeken voor wie ze niet kent. Uit het leven gegrepen!

Allegra Steinberg, negenentwintig jaar, is advocate en juridisch adviseur voor de sterren van Hollywood. Elk moment van de dag moet Allegra beschikbaar zijn om haar veeleisende cliënten te helpen met hun levens, liefdes en ingewikkelde contracten. Met zo'n volle agenda is het geen wonder dat Allegra amper een privéleven heeft. Tot ze op een feest de knappe Jeff Hamilton ontmoet. Het is liefde op eerste gezicht. Tijdens de drukke tijd van de voorbereidingen van hun huwelijk blijkt dat in de familie Allegra niet alles op rolletjes verloopt...

De twaalfjarige bruiloft en andere verhalen ‘Ze was niet in staat enig verband te zien tussen haarzelf zoals ze vroeger was en zoals ze nu was, en ze kon niet begrijpen hoe ze eenzaam en bang kon zijn met een man en twee kinderen in huis. Ze stond daar tegen de kinderen te praten over de heerlijke dag die ze morgen zouden hebben, en ze was zich volledig bewust dat ze zich steeds somberder voelde worden.’ (Uit ‘Kerstavond’) Maeve Brennans belangrijkste onderwerpen zijn eenzaamheid, kwetsbaarheid, wanhoop, spijt en angst. Ze schreef vaak over ongelukkige, liefdeloze huwelijken, en over bekrompen en teleurgestelde mensen met treurige levens. Haar ‘studies’ van hun relaties hebben vaak een navrante ondertoon. Veel van het verdriet wordt veroorzaakt doordat de rigide katholiek-Ierse samenleving het individu restricties oplegt waaraan niet te ontkomen valt. Toch zijn haar verhalen ook hoopvol, eenvoudigweg omdat zij ze opschrijft, waarmee ze een daad van verzet pleegt tegen de

Het huisje in 'Ik woon heel klein' is steen voor steen, met zorg en liefde gebouwd. Het huisje heeft een oude zolder, een diepe kelder. Maar altijd is er een deur om naar buiten te gaan, om even de benen te strekken. Anneke Groot schrijft over wat niet op foto's is te zien. Eveneens kenmerkend voor haar werk: de dichter slaat steeds kleine stapjes over. Waardoor de lezer de ruimte krijgt om eigen situaties in te vullen. 'Ik woon heel klein' is een bundel geworden waarin de lezer altijd wéér iets ontdekt. Op oude zolders, in diepe kelders. Iedere keer weer ontroerd raakt. Niet omdat de lezer dat wil, maar gewoon. Vanzelf.