Casino - Marja Brouwers - ebook

Overstromingen, terroristische aanvallen en een verpletterende klimaatoorlog hebben het ooit vrije en welvarende Nederland groten¬deels verwoest. Als een nieuw, dodelijk virus toeslaat, verandert het land voorgoed. In de Republiek Nieuw-Nederland is nu een dictatuur aan de macht. De elite houdt zich schuil in ommuurde enclaves en daarbuiten is het ieder voor zich. Wie de regels breekt, wordt verbannen naar Fort Zwolle. De Geheime Dienst is overal. En niemand is veilig als de rebellen uit de Amsterdamse Archipel aanvallen. Toch gloort er hoop op een beter leven in het Noorden, in Leegland. Dit is het verhaal van Senna, een soldate die is gebrandmerkt als deserteur, en Julius, de zoon van een meedogenloze arts. Samen gaan ze op zoek naar een veilig toevluchtsoord en een leven in vrijheid. Wie kunnen ze vertrouwen tijdens hun vlucht naar Leegland? Lukt het om te ontsnappen aan de achtervolgers en hun eigen verleden?

In de roman ‘Bezonken rood’ verwerkt Jeroen Brouwers zijn kleuterjaren die hij samen met zijn moeder doorbracht in het Japanse interneringskamp Tjideng op Java. ‘Vrij Nederland’ schreef bijna veertig jaar geleden: ‘Dit is wat Brouwers in ‘Bezonken rood’ is gelukt: schrijven over het vergankelijke op een onvergankelijke manier.’ En met dat ‘onvergankelijk’ is niets te veel gezegd: het boek werd door de critici vrijwel unaniem lovend besproken, er verschenen vertalingen in Frankrijk, Duitsland, Engeland, de Verenigde Staten, Zwitserland, Noorwegen, Zweden, Polen, Portugal, Turkije, Servië en Japan. ‘Bezonken rood’ is een magnifiek boek, een van de mooiste moeder-zoonromans uit de Nederlandse literatuur.

‘Datumloze dagen’ van Jeroen Brouwers is een roman over een troebele vader-zoonrelatie in het teken van leven, liefde, schaamte, dood. Het leven is een opeenvolging van willekeurige anekdoten. De naamloze verteller in deze roman herinnert zich de paar ontmoetingen met zijn buiten zicht geraakte zoon, die hij nu en dan, sporadisch, toevallig, tegen het lijf loopt. Vader en zoon zijn van elkaar vervreemd, de ontmoetingen leiden niet tot toenadering, laat staan beter begrip. De confrontaties vinden plaats op willekeurige ‘dagen zonder data’. Totdat de zoon zijn verwekker vraagt iets voor hem te doen, dat beider leven… De dood bestaat niet. Wat bestaat is: het leven, al is dat minder dan een nevelspatje in de oceanen van de tijd.

In het jaar van zijn literaire debuut, 1964, trad hij in dienst van de Brusselse uitgeverij Manteau, waarover de oprichtster, Angèle Manteau, tot 1970 de directie voerde. Over deze periode van zeven jaar schreef Brouwers zijn herinneringen: opzienbarend, hilarisch, polemisch, nu en dan ontroerend. Bij gedeelten lijken deze geheugenrelazen op een zowel beklemmende als geestige roman. 'Geheugen, spreek!' zegt Brouwers Nabokov na. 'Er moeten nog wat memoires op papier voordat het licht voorgoed wordt uitgedraaid.' '