Buster Keaton lacht nooit - Arnon Grunberg - ebook

Ik bleef denken aan Erich von Stroheim. Als liefde fictie is zijn er mensen zoals hij nodig die met witte handschoenen de deuren van de fictie openhouden, die de fictie afstoffen en tijdig roepen: `Camera loopt, geluid loopt. Actie! Schrijver Arnon Grunberg is een filmliefhebber. In De troost van de slapstick (1998) bracht hij een ode aan de oude slapstickhelden die hij vroeger samen met zijn vader in de bioscoop zag. Maar de slapstick lijkt verleden tijd. In Buster Keaton lacht nooit, een nieuwe verzameling messcherpe essays, schrijft Grunberg over films waarin de werkelijkheid soms zo dichtbij komt dat het lachen je...

Het is niet precies te voorspellen wanneer het zich zal openbaren, maar in Apocalyps, een nieuwe bundel verhalen van Arnon Grunberg, voelt het einde voortdurend als nabij. Soms houdt het gevaar zich schuil in de eigen woonkamer. Of iemands wereld nu verwoest dreigt te worden door een familielid, Afghanistan, een priester, geliefde, Bulgaren, een kind, huisdier of collega: niemand is veilig in Grunbergs omineuze universum. Het lucht op, het huilen en de koude tegels. Als hij klaar is, houdt hij zijn hoofd onder de koude kraan. Hij doet de koelkast open en kijkt naar het restant van de taart. De stilte is hier anders dan daar. Een auto in de verte. Er zoemt iets. Hij doet de koelkast weer dicht. Zonder licht te maken sluipt hij als een kat door zijn woonkamer, alsof daar iets te vinden is wat hij nog nooit heeft gezien.

Een voetnoot is doorgaans te vinden achter in een wetenschappelijk boek, maar Arnon Grunbergs 'voetnoten bij de menselijke komedie', dagelijks op de voorpagina van de Volkskrant, zijn onontkoombaar. Het nieuws in al zijn diversiteit en absurditeit, becommentarieerd door de scherpste schrijver van Nederland