Autopsie/anoniem - Gerrit Kouwenaar - ebook

Twee van Kouwenaars romans, Ik was geen soldaat en Val, bom, zijn regelmatig herdrukt sinds hun verschijning omstreeks 1950. De derde roman uit die tijd, Negentien-nu, is lange tijd onvindbaar gebleven, hoewel de problematiek van een balling in Latijns-Amerika met vreselijke herinneringen aan de nazitijd in Europa niet slechter uit de verf komt dan de verbazing over het geweld in Val, bom en de problematiek van heldhaftigheid en verraad in extreme omstandigheden in Ik was geen soldaat.

leven in een huis als in een lichaam een breker breekt de ruiten de wind van buiten komt binnen in een hoek nog een oud kind in een kast een vergeten liefde stilte neemt bezit van geluid namen versmoren in stof geen deur komt ergens op uit

wat een onzin Wat een onzin die liefde, het ledikant rammelt van honger het meest tussen het luxe broodje dat door 1 cent prijsverhoging zichzelf vernietigt en de boter ham die afwezig is, ligt op zijn minst 1 regel spatie wat een onzin die honger, eten kan zelfs de man die niet schrijven kan wat een onzin dat schrijven: liefste maak mij een broodje!

men schrijft men rijdt een zijstraat voorbij ziet in een ooghoek even hoe eeuwig in donker dat dieper dan grond is twee witte gestalten geklemd tussen wanden de handen geheven elkander iets aandoen een eerste omhelzing een weerzien na jaren iets aandeden afscheid doodslag voorbij

Tijden Als men terugkomt is men een ander denkt men terwip men het huis sluit het licht inpakt de zomer verzegelt het tuinhek prijst om zijn ijzer deze slak op de drempel zal er nog zijn de ijskast zal blaffen de hitte blaten de hond zal zuchten en zijn sterven hervatten als men terugkomt denkt men