Afgrond zonder vangnet: Liefde en geweld in het werk van Arnon Grunberg

Huid en Haar ‘Weddenschappen kun je winnen of verliezen. Gelijkspel bestaat niet. Wat wilde u eigenlijk van mij?’ ‘Niet veel,’ antwoordt Roland. ‘Je begrijpt de economie van het spel niet.’ Na een paar minuten stuurt hij haar nog een sms: ‘Ja is prima, nee is ook goed. Dát is de economie van het spel.’ Roland Oberstein, universitair docent economie in Fairfax, is vader en gelukkig gescheiden. Zijn vriendin Violet woont in Amsterdam en is ontwerpster van damestassen. Ze wordt tot wanhoop gedreven als Oberstein onaangedaan lijkt te zijn door haar overspel. Tijdens een conferentie over de Holocaust ontmoet Oberstein de Amerikaanse Lea, biografe van kampcommandant Höss. Gedeelde belangstelling voor volkerenmoord blijkt de basis van een intensieve vriendschap. Maar dan keert Oberstein op dringend verzoek van zijn ex-vrouw terug naar Nederland om te helpen bij de opvoeding van hun zoon. Daar maakt hij kennis met de onvermoede consequenties van kennisoverdracht. In Huid en

Het tweede bestand Hoewel Christus, het computervirus dat de wereld onherkenbaar zou veranderen, in alle toonaarden zwijgt, blijft Lillian in het diepste geheim doorwerken aan Christus II, dat de volgende fase van de omwenteling moet inluiden – de fase van de liefde. ‘Wat is liefde anders dan het liefdevolle woord? De begrijpende blik kan iedereen erbij fantaseren als het liefdevolle woord eenmaal is gevallen.’ Op haar zolderkamer wacht Lillian geduldig tot het verkruimelen van de wereld gaat beginnen. Maar er is nog een virus, dat zich in Lillian zelf, de menselijke broedmachine, heeft genesteld. Het noodlot zit in haar buik en zij moet het een wending geven. Over Het bestand: ‘Grunberg grijpt je vanaf de eerste bladzijde bij je nekvel en dwingt je bijna om verder te lezen.’ – Gazet van Antwerpen ‘Grunbergs personages spugen op het leven, op de mensen, ze walgen ervan.’ – Het Parool ‘Het bestand heeft een onbehaaglijke werking, als het sluipende gif van een slangenbeet […]

De geschiedenis van mijn kaalheid Hoe voelt het als jouw leugen de waarheid van de rest van de wereld wordt? In het begin vóélt het onbehaaglijk, maar die onbehaaglijkheid is van korte duur. In De geschiedenis van mijn kaalheid vertelt de Weense filosofiestudent Marek van der Jagt over zijn zoektocht naar de amour fou. Hij heeft gezien wat zijn ouders van hun huwelijk hebben gemaakt en hij wil in plaats daarvan een liefde `die niet tot geluk leidt, die niets met geluk te maken wil hebben en die toch de moeite waard is . Na een tumultueuze nacht met twee Luxemburgse meisjes, die hem doet beseffen dat zich tussen zijn benen slechts een `visgraat bevindt `ter grootte van een teen , vindt hij Mica, de manke accordeoniste van cocktailbar De Vier Rozen, die samen met haar broer het chemisch reinigen in Wenen groot heeft gemaakt. Auteur: Arnon Grunberg Uitgever: Nijgh & Van Ditmar Druk: 1 Aantal pagina's: 224 Illustraties: Zonder illustraties Afmetingen: 216 x 135 x 20 mm Gewicht: 279 g

In Huid en Haar wordt de markt van de liefde gereguleerd door straf, ook waar geen schuld lijkt te zijn. Roland Oberstein, universitair docent economie in Fairfax, is vader en gelukkig gescheiden. Zijn vriendin Violet woont in Amsterdam en is ontwerpster van damestassen. Ze wordt tot wanhoop gedreven als Oberstein onaangedaan lijkt te zijn door haar overspel. Tijdens een conferentie over de Holocaust ontmoet Oberstein de Amerikaanse Lea, biografe van kampcommandant Höss. Gedeelde belangstelling voor volkerenmoord blijkt de basis van een intensieve vriendschap. Grunberg schreef een verhaal over verboden liefde, pervers plezier, overspel en machtsmisbruik, met de Amerikaanse en Nederlandse academische wereld en de stedelijke politiek van New York als decor.

De ondertitel van Nietzsches Voorbij goed en kwaad luidt: 'Voorspel van een filosofie van de toekomst'. Arnon Grunberg, de belangrijkste Nederlandse romancier van dit moment, gaat in gesprek met de 'filosofen van de toekomst'. Wat hebben zij ter harte genomen en wat hebben zij verworpen? Ofwel, hoe ziet de moraal van de hedendaagse filosofie, na de slachtpartijen van de vorige eeuw, eruit?Peter Sloterdijk spreekt over het belang van trainingsethiek en Avishai Margalit licht toe dat het erom gaat vernedering te voorkomen door juiste maatschappelijke voorwaarden te creeren. Joop Goudsblom benadrukt dat hij als socioloog diagnoses stelt in plaats van recepten uitschrijft en Marc De Kesel geeft een psychoanalytische duiding van goed en kwaad. Eric Schliesser doet een boekje open over de gebrekkige moraal onder filosofen als mensen van vlees en bloed. Paul Cobben gaat in op de vraag hoe filosofie vrijheid moet garanderen, terwijl Stine Jensen de grenzen van Grunbergs privacy overschrijdt...…

In 2006 begon Arnon Grunberg de reportagereeks ‘Onder de mensen’, gebaseerd op Maxim Gorki’s advies aan Isaak Babel om de schrijftafel te verlaten en zich onder de mensen te begeven. Deze literair-journalistieke stukken zijn verzameld in dit boek. Grunberg werkte onder meer undercover als kamerjongen, onder het pseudoniem Anton Morsink, in een hotel in Beieren. Als een gast zijn hotelkamer verliet, stapte Morsink zijn leven binnen. In andere reportages belicht Grunberg de politieke actualiteit. Hij bezocht Guantánamo Bay en reisde naar Afghanistan en Irak om als ‘embedded’ journalist meer te weten te komen over het dagelijkse leven van de soldaten. Met dit boek plaatst Arnon Grunberg zich in de traditie van de meesters van de literaire reportage, zoals de ‘razende reporter’ Egon Erwin Kisch en Joseph Roth, vertellers die met hart en ziel over de politieke en sociale actualiteit berichtten.